Davranış sorunları genellikle yapılandırılmış bir ortam ihtiyaç öğrencilerin yeterince yönlendirilmedirler durumlarda ortaya çıkar.
Dikkat kontrolünün tam gelişmediği, özellikle zor gelen ya da zevk vermeyen durumlarda dikkat üzerindeki denetimin iyice zayıflamasının başlınca nedeni hiperaktivitedir.
Kişinin “doğru zaman”da olduğuyla ilgili algısı, kendi yeterliliklerinin ve fiziksel olgunluğunun farkında oluşu yeni beceriler kazanmasına yardımcı oluyor.
Sorunlar genellikle çok küçük yaşlardan itibaren mevcut olmakla birlikte, fark edilir olmaları okul çağına rastlar. Hayatın zorlaşması ve zorlaması, çocuğun özelliklerini bir “problem” haline getirir.
Sayfa 27Kitabı okudu
Ergen, gelişimin öyle bir noktasında duruyor ki, hem yeni değişikliklere adapte olmak, hem de geçmişte kazandığı becerileri yeni kazanacaklarına entegre etmek durumunda.
Sayfa 140Kitabı okudu
Öğrenme stili, “her öğrencinin öğrenmeye odaklanmaya başlama, öğrendiğini yorumlama, kazandığı bilgiyi anımsama tarzıdır.”
Sayfa 82Kitabı okudu
Gözleri görmeyen bir çocuğu ön sırada oturtma önerisini öğretmen hiç sektirmeden yerine getirebilir. Ama, dikkatini tahtaya veremeyen, sınıftaki faaliyetlere konsantre olamayan bir çocuk için aynı öneri yapıldığında, bunu uygulamak bir diğer çocuğa adaletsizlik gibi gelebilir. Oysa, dikkatini verememe sorununun o çocukta olması da bir başka adaletsizlik sayılmaz mı ?
Elbette, okul bir klinik degidir. Ancak bir çocuğun hayatının ve gelişiminin sürdüğü iki ana ortamdan birisi olan okul, okul dışında da tedavisi sürdürülen çocuğa uygun düzenlemeler yapmakla sorumludur. Bu konuda tereddüt eden yönetimlerin kendilerine sorması gereken sorulardan birisi şu: Şeker hastalığı olan bir çocuğa okul yemekhanesindar dan yemek çıkmasını yadırgar mısınız? Diğer çocuklar açısından bunu bir haksızlık olarak görür müsünüz? O zaman DEHB tanıdı (ya da başka özel gereksinimi olan) çocukların eğitimlerini sürdürebilima leri ve bunu herkesin gittiği okullarda yapabilmeleri için ek önlem- jer almayı neden yadırgıyoruz, yadırgıyorsunuz? Bu da, tıpkı şeker hastalığı gibi çocuğun ya da ailesinin tümüyle elinde olmayan bir sorunu yansıtıyor. Bu bozukluğun kontrolü için sizin ve ailenin kendine düşenleri yaptığınızdan emin misiniz?
Hiperaktivite, dikkat dağınıklığı, öğrenme güçlükleri gibi terimlerin kullanılmasının amacı, çocuğun uygun olmayan davranışlarının hoş görülmesi ya da idare edilmesi için bir kılıf bulmak değildir. Durumu açıklayabilmek, olası çözümleri üretebilmek için bu tarz tanımlara ihtiyacımız vardır.
Sayfa 37Kitabı okudu
Çocuklar çok fazla eleştiri ve cezaya alışırlarsa, başaracaklarından emin olmadıkları durumlarda kolayca pes ederler.
Sayfa 66Kitabı okudu
Özel eğitim gereksinimi içinde bulunan çocukların koşulsuz olarak, üniversitelerin özel eğitim bölümleri programlarını tamamlamış veya özel eğitim alanında çalışmış olanlarına emanet edilmelidir. MEB sosyal devlet olma ilkesini yaşama geçirerek bir an önce bu nitelikte eleman istihdam etmelidir.
Aşırı hareketli ve dikkati dağınık olan öğrenciler, öğretmenlerine
yakın yerlerde, dikkati toplama yeteneği güçlü olan arkadaşlarının
arasında oturtulmalıdır, öğretmenin çocukla göz teması kurabilmesi
açısından ikinci sıra, en ön sıradan daha iyidir. Dikkati eksik öğrenciler
kapı ve pencere gibi dikkat dağıtan yerlere yakın oturtulmamalıdır.
Sayfa 97Kitabı okudu
Pek çoğumuz ancak dibe vurduğumuzda sorunları hissediyor ya da önceden fark ettiğimiz bir şeyi çözmek üzere harekete geçiyoruz.
Sayfa 23Kitabı okudu
Evdeki ödev zamanı için bir "kontrol edilecekler listesi"
DEHB tanısı olan çocuklar, ödevi yapmaya başlamakta, ödev yapmaya devam etmekte ve ödev yaparken başka şeylerle ilgilenmemekte zorlanırlar. Ödevin yapılacağı ortam kadar, ödeve başlamak için uygun zamanın seçilmesi ve ders araç gereçlerinin el altında olması da önemlidir. Ödevle ilgili bütün bu noktaların anne baba tarafından belli bir liste yardımıyla denetlenmesi kontrolü artırır.