Sorunlar genellikle çok küçük yaşlardan itibaren mevcut olmakla birlikte, fark edilir olmaları okul çağına rastlar. Hayatın zorlaşması ve zorlaması, çocuğun özelliklerini bir “problem” haline getirir.
Sayfa 27Kitabı okudu
Kişinin “doğru zaman”da olduğuyla ilgili algısı, kendi yeterliliklerinin ve fiziksel olgunluğunun farkında oluşu yeni beceriler kazanmasına yardımcı oluyor.
Ergen, gelişimin öyle bir noktasında duruyor ki, hem yeni değişikliklere adapte olmak, hem de geçmişte kazandığı becerileri yeni kazanacaklarına entegre etmek durumunda.
Sayfa 140Kitabı okudu
Gözleri görmeyen bir çocuğu ön sırada oturtma önerisini öğretmen hiç sektirmeden yerine getirebilir. Ama, dikkatini tahtaya veremeyen, sınıftaki faaliyetlere konsantre olamayan bir çocuk için aynı öneri yapıldığında, bunu uygulamak bir diğer çocuğa adaletsizlik gibi gelebilir. Oysa, dikkatini verememe sorununun o çocukta olması da bir başka adaletsizlik sayılmaz mı ?
Davranış sorunları genellikle yapılandırılmış bir ortam ihtiyaç öğrencilerin yeterince yönlendirilmedirler durumlarda ortaya çıkar.
Öğrenme stili, “her öğrencinin öğrenmeye odaklanmaya başlama, öğrendiğini yorumlama, kazandığı bilgiyi anımsama tarzıdır.”
Sayfa 82Kitabı okudu
Dikkat kontrolünün tam gelişmediği, özellikle zor gelen ya da zevk vermeyen durumlarda dikkat üzerindeki denetimin iyice zayıflamasının başlınca nedeni hiperaktivitedir.
Elbette, okul bir klinik degidir. Ancak bir çocuğun hayatının ve gelişiminin sürdüğü iki ana ortamdan birisi olan okul, okul dışında da tedavisi sürdürülen çocuğa uygun düzenlemeler yapmakla sorumludur. Bu konuda tereddüt eden yönetimlerin kendilerine sorması gereken sorulardan birisi şu: Şeker hastalığı olan bir çocuğa okul yemekhanesindar dan yemek çıkmasını yadırgar mısınız? Diğer çocuklar açısından bunu bir haksızlık olarak görür müsünüz? O zaman DEHB tanıdı (ya da başka özel gereksinimi olan) çocukların eğitimlerini sürdürebilima leri ve bunu herkesin gittiği okullarda yapabilmeleri için ek önlem- jer almayı neden yadırgıyoruz, yadırgıyorsunuz? Bu da, tıpkı şeker hastalığı gibi çocuğun ya da ailesinin tümüyle elinde olmayan bir sorunu yansıtıyor. Bu bozukluğun kontrolü için sizin ve ailenin kendine düşenleri yaptığınızdan emin misiniz?
Özel eğitim gereksinimi içinde bulunan çocukların koşulsuz olarak, üniversitelerin özel eğitim bölümleri programlarını tamamlamış veya özel eğitim alanında çalışmış olanlarına emanet edilmelidir. MEB sosyal devlet olma ilkesini yaşama geçirerek bir an önce bu nitelikte eleman istihdam etmelidir.