6 Ağustos 1945'te "Little Boy"
400.000 nüfuslu çoğunluğu sivil olan ve askeri hedefler bakımından çok fazla askeri üssü veya yerleşkesi olmayan Hiroşima' ya atıldı. 150 bine yakın bina anında yıkılmıştı.İki bin dereceye ulaşan sıcaklık 100 bine yakın insanı birden öldürmüştü. İlerleyen yıllarda 150 binden fazla insan atom bombasının yol açtığı hastalıklardan dolayı, ölmeye devam edeceklerdi. Ölen insanların çoğu bir anda silinivermişti yeryüzünden, geride külleri bile kalmamıştı. Buharlaşıp havaya savrulmuşlardı adeta...
Yaşlı Ichiro Hirosima'ya atom bombası atilinca arkadasi Hiro ve kizkardesi Keiko'yu alevlerden ve enkaz altinda kalmaktan kurtarmaya çalışır. Kendisi de yaralidir. Fakat arkadaşı kiz kardesi Keiko'yu kurtarmasi icin kendini feda eder. Ichiro Keiko'ya sahip çıkacağına dair söz verir. Hastahaneye yardim çağırmaya gidince küçük kızı bir duvar dibinde kagittan yaptığı bir turna kuşunu eline vererek beklemesi için bırakır . Geleceğine dair söz verir fakat gittiği harebe haline gelmiş hastahanede bayılır. Kendine geldiğinde günler geçmiştir. Küçük kızı aramaya çıkar fakat bıraktığı yerde bulamaz.Hayati boyunca pişmanlık duyar ve kendini affetmez. Sorduğu her yere elindeki kitabın sayfalarından bir kağıt koparıp turna kuşu yapar ve bırakır. Belki Keiko görür ve kendisine ulaşır diye. Japon inanisina göre isteğinizin gerceklesmesi icin kagittan bin turna kusu yapmak gerekiyor. Yasli Ichiro torunun yardimiyla Keiko'yu bulma umudunu tekrar kazanir. Bininci turna kuşunu yapabilecek mi?
Bu kitapta da birçok savaş temalı kitapta olduğu gibi hüzün, öfke, çaresizlik ve aynı zamanda umut gibi duyguları bir arada yaşıyorsunuz.
Kitap daha önce okuduğum Sadako kitabini hatırlattı. Bu iki kitabı okuyunca Hirosima'ya atılan atom bombasının insanlık tarihinin en büyük kara lekesi olduğunu bir kez daha görüyorsunuz.
Kitaptan alıntılar
"Olasılığı görmezden gelmek umudu yok saymaktır. Umut olmadan insan bir kabuktan farksızdır."
" Yersiz bir umut umutsuzluğun kendisinden de kötü. "
"Birinden umudu esirgemek,ondan soludugu havayı esirgemektir."
Ben içeri düştüğümden beri, güneşin etrafında on kere döndü dünya
Ona sorarsanız: "Lâfı bile edilmez, mikroskobik bir zaman."
Bana sorarsanız: "On senesi ömrümün."
Bir kurşun kalemim vardı, ben içeri düştüğüm sene
Bir haftada yaza yaza tükeniverdi
Ona sorarsanız: "Bütün bir hayat."
Bana sorarsanız: "Adam sen de,
#kitapyorumu #kitapönerisi
"Japon inanışına göre, eğer bin turna kuşu katlarsanız, dileğiniz gerçek olur. "
Sadaka ^Cesaretin ve umudun gerçek yaşam öyküsü...^
Kalbimi acıtan bir kitaptı. Dört elle kocaman bir yürekle yaşamaya sarılmak ...
Umuda dört elle sarılmış küçük bir beden kocaman bir yürek.
Hiroşima'ya atılan bir bomba yıllar sonra dünyadan bir melek kopardı ama bu melek yaşamak için öyle bir çaba gösterdi ki dünyada zalimler ve zorbalara katiller ve cellatlara inat ve ders niteliğinde oldu. Okurken kalbim acıdı inanıyorum ki cennettesin bütün cellatlar dan uzak. Kimse sana dokunamaz artık. Bir çocuğun kanserle mücadelesi kesinlikle acıte yok. Gerçek bir hayat hikayesi ders niteliğinde. İnsanın insana yaptığı zalimliğin kitabıda diyebiliriz. Bu sonu bile bile nasıl yaparlar bilmiyorum. Keşke savaşlar hiç olmasa Dünya sâdece iyilerin olduğu bir yer olsa çoçuklar doğa ve hayvanlar ...O umuda sarılışını sevdim çocuk ders olsun bana. Umarım çocukların sarıldığı umutlar cellatları yerle bir eder...
Daha mutlu bir sonra buluşmak dileğiyle...
SadakoTakayuki Ishii · Sonsuz Kitap · 20211,006 okunma