Sen de yalan söylüyorsun Tanrım
Onu son gördüğümde gene gelirim demişti
Hani nice akşamlarımız olacaktı onunla
Kollarımda çöl gecelerinden sıcak
Nice şarkılar dinleyecektik hiç söylenmemiş
Hani yeşil yeşil bakacaktı gözlerime
Hani evimiz olacaktı denize karşı
Sonra küçük bir soframız
Rakıdan mezeden nasibi olan
Sonra uzaklarda çok uzaklarda
Köpekler havlayacaktı hisli ve uzun
Hani mesut olacaktık
Oysa nice sabahlarım oldu martılarla beraber
Nice şiirler söyledim yapayalnız
Sayfa 39 - Ay YayıneviKitabı okudu
Delilik, vehim, kuruntular, baş ağrıları
Dillendirilemeyen vücudu huzursuzluğa iten
Damar atmalarıyla şekillenen psikoz
Ve kangrene terk edilmiş, bir manivelanın acısı
Kıskacında yakalar, beyne düşen hırçınlık damlalarının
Şakırtısı.
Bir gece vakti, huzursuzluğu ile dayanır şarkılar
Düşer, düşer de el edilip kaldırılamaz olur
Şu çektiğin
Neden mutlu olamıyoruz kendimizle? Keyfimiz, neşemiz, mutlululuğumuz nasıl oluyor da bir anda, bir gözün açılıp kapanması arasına sıkışmış o küçücük zamanda hüzne, acıya, yaşa, kedere dönüşüyor?
Neden bu kadar arabesk yaşayıp, "bu bana yapılır mı lan" tribine giriyoruz?Kendimize bu cümlede zikrettiğimiz "bu" kelimesinin