.
Pir Sultan ABDAL
AÇILIN KAPILAR ŞAHA GİDELİM
Hızır Paşa bizi berdar etmeden, Açılın kapılar Şah'a gidelim, Siyaset günleri gelip çatmadan, Açılın kapılar Şah'a gidelim. Bunda bilmeyeni bildirirler mi Eli bağlı namaz kıldırırlar mı Yoksa Şah diyeni öldürürler mi Açılın kapılar Şah'a gidelim. Aslımız Muhammet kıyman cellatlar Üstümüzde bite davacı otlar Ölüm allah emri ya eziyetler Açılın kapılar Şah'a gidelim. Her nereye baksam yolum dumandır Pirim bana küfür etse imandır Zincir boynum sıktı halim yamandır Açılın kapılar Şah'a gidelim. Sağlıklı mı ola dostun illeri Karşıda görünen tozlu yolları Şah'tan elçi gelmiş dem bülbülleri Açılın kapılar Şah'a gidelim. Güzel Şah'ım çıktı m'ola köşküne Can dayanmaz gayretine müşkine Seni beni Yaradan'ın aşkına Açılın kapılar Şah'a gidelim. Kapısı yok bacasından bakarım Gözlerimden hasret yaşı dökerim Şah'a giden bir bezirgan tutarım Açılın kapılar Şah'a gidelim. Pir Sultan Abdal'ım güzel şah canım Ağlamaktır benim demim devranım Arşta melek yerde çeşm-i efgânım Açılın kapılar Şah'a gidelim.
Pir Sultan
“BİNBOĞALAR EFSANESİ…”
Efsane der ki; sevenlerin kavuşmasına izin vermeyenlere öfkelenen Toros Dağları, bin tane boğaya bürünüp Çukurova’nın üzerine yürümüştür. Kitabın efsane adı buradan gelmektedir, Binboğa Dağları diye Toroslar’dan bahsedilir..
Yaşar Kemal ‘i her okuduğumda, insanları ve kültürleri tanıma hususunda birkaç adım daha ilerliyorum hissine kapılırım..
Mart Ayı Hikaye Etkinliği - Meral ve Tablosu (Lütfen sonuna kadar okur musunuz)
Meral kocasını hüzünlü gözlerle kapıda karşıladı.
Meral:
-Nerede kaldın Süleyman? Merak ettim.
Adam hiddetle ve sinkaflı sözler eşliğinde,
Süleyman:
-Sana ne be kadın. Sana hesap mı vereceğim.
Dedikten sonra bitkin bir halde olan karısına sert bir tokat nakşetmişti. Tokatın etkisiyle Meral duvara çarpmış sonrasında yere
Diyeyim ki bugün Hızır Aleyhisselam gelse, dese ki: "Yaşamındaki hangi zamanları değiştirmek istersin, yerlerine ne konsun istersin?" Hayır!... Hiçbir değişiklik istemiyorum. Aynı çileli yıllarla, aynı huzurlu günleri, olduğu gibi yine sırtıma alacağım. Hem dedik ya! İstanbul bir insan mozaiği idi. Bu mozaiğin güzelliği, taşların da, yaşamların da birbirine benzemezliğinden doğuyordu.
Sayfa 53Kitabı okudu
