Akış
Ara
Keşfet
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
Kitap Türleri
Dergiler
Çevirmenler
İncelemeler
Alıntılar
İletiler
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.38.13
stefan zweig'ın intiharı nedeniyle yarım kalan fakat sonrasında yayıncısı tarafından yazarın notlarından yola çıkarak tamamlanmış bir kitap.
kitaba başladığım andan itibaren soluksuz okudum diyebilirim, son kısımlarında olayların hızlı gelişmesi aslında kitabın bir başkası tarafından bitirilmiş olduğunu anlaşılır kılıyor. yine de bu kitabın ne kadar güzel olduğunu etkilememiş bence. acaba kendisi bitirseydi ortaya nasıl bir şey çıkardı diye sormaktan kendimi alıkoyamıyorum. gerçekten çok hüzünlü hissediyorum kendimi.. ben çoğu yönden kendimi gördüm clarissa'da. özellikle kendisinin küçüklüğünde sahip olduğu özellikler bana kendimi hatırlattı. belki de kitaba bağlanmamı sağlayan şey de bu oldu. stefan zweig okumak gerçekten bende bambaşka duygular uyandırıyor..
Ben kitabın arka yüzünü veya kitabın yazarı hakkında bilgileri önceden okumayı sevmem. Kapak tasarımı ve kitabın ismi bende içimi ısıtacak eğlenceli, afacan bir çocuğun başından geçenleri okuyacakmışım hissi uyandırmıştı. Kitabın ismi ne kadar güzel şeyler çağrıştırıyorsa da içeriği çok kasvetli. Olay örgüsünün, yazım dilinin, kitap çevirisinin akıcı ve kolay olması kitabı hızlıca okumama vesile oldu. Çok sevdim ancak üçlemenin diğer iki kitabını daha sonra okumaya karar verdim.
Kitabı 15 yaş altı ve duygudurumu stabil olmayanlar için çok yoğun buldum. Tavsiyem başka kitaplara bakıp bu kitabı sonralara saklamalarıdır.
Eleştiri olarak, kitapta bazı yerler çok duygu yüklü olmasına karşın çok hızlı geçilmiş, detaylandırılabilecek olaylar daha genel anlatılıp bitirilmiş. Özellikle kitaba ismini veren şeker portakalı ağacıyla olan bölümler daha detaylı ve daha duygulu işlenmeliydi bana göre. Hep bir yerde eksiklik hissederek devam ettim kitaba. Ayrıca kitaba dahil olan karakterler ansızın kitaptan çıktı, yine bağımsız başka olaylardan devam ettik. Bu yönden karakterin çocuk oluşundan mütevellit duygu ve karakter geçişlerini yaşının gelişim basamaklarının getirisi şeklinde de yorumlayanlar olabilir, bana yazarın yazış stilinden kaynaklı kopukluklar gibi geldi.
Yine de çok çok keyif alarak okudum.
Herkese Merhaba 🤗🤗 Eylül'e iki kala bir kitabı daha okumuş bulundum. Granada'dan Fas'a ordan Kahire'ye ve son olarakta Roma'ya kadar giden bir çok ülkenin, dinsel yapının, ırkın sarıp sarmaladıgı bir kurgu Afrika'lı Leo. Bakmayın Afrika'lı dediğime Afrikali değil. Kendisi Hasan, tartıcıbaşı Muhammed'in oğlu, o, Giovanni Leone de Medici; bir berberin sünnet ettiği, bir papazin vaftiz ettiği yolların oğlu. Ayrıca kendisi dünyanin hem en talihli hem de en talihsiz insanı. Zenginliğin zirvesini yaşarken bir anda tüm varlığını kaybetmek ne kadar zor olsa gerek değil mi? Buram buram tarih kokan bir kitap. Kadınların doğurganlıklarıyla(oğlan çocuğu) saygı gördüğü eğer beklenen çocuk erkekse üzerine ağıtlar yakıldığı; "oğlunun sünnetiyle ışık daha parlak şimdi, tıpkı fitili düzeltilen mumun daha cok ışık verdiği gibi." bir düzen. Özgür kadın köle kadın ayrımının yapıldığı bir zaman ki hangisinin özgür hangisinin köle olduğu tartışılır.
Anı türünde yazılmış bir kitap olan Afrikalı Leo başlarda güzel başlamışken Fas'ta yoğunlaşmış yalnız Kahire ve Roma'da biraz olaylar sıkıştırılmış, hızlı bitirilmiş geldi. Roma'da tarih unsurlarina cok sık yer verilmiş eğer benim gibi çok fazla tarih kitabı sevmiyorsanız sıkılabilirsiniz.
Herkese huzurlu, bol gülümsemeli, bahar tadında ve bol okumalı bir gün diliyorum.
Gerek uslubu, gerek psikoloji ve felsefe ile derinlikli bir şekilde ele alınan konu ve yazarın dili açısından beğendim.Yazar dönemin gelenekçi toplum ve onun ahlak anlayışıyla modern, daha materyalist ,hedonist anlayış ,yaşayış arasındaki çatışmaları,ikilemleri kahramanımız Ferit üzerinden işlemiş.Aslında başta bende Suç ve Ceza etkisi yarattığı
Eğitimden Kaçmanın İnsanlığa Etkisi Üzerine Bir Takım Mütalaalar
Düşünsenize yalan söyleyenleri anında tanıyorsunuz. Çünkü burunları uzuyor.
Bu hikayeyi ister istemez hepimiz duyduk izledik okuduk/okumadık. Ben ise ancak 37 yaşımda okudum. Biraz geç kaldım sanırım.
Okula gitmemek için evden kaçan bir kuklanın başına gelenleri anlatıyor. Adeta bir macera filmi gibi başlayan kitap soluk kesici bir şekilde devam ediyor. Sürekli bir koşuşturma, yeni karakterler, yapılan hatalar, yapılan göndermeler. Verilen nasihatler tutulmayan sözler. İnsan olmak isteyen bunun için çabalayan bir kukla. Hızlı bir şekilde başlayan kitap aynı hızla sona erdi. Belki biraz daha uzatılırdı ama tadında mutlu sonla bitirilmiş. 1800 lerde kukla insan olmak istiyordu. 2000 lerde robotlar insan olmak istiyor. Ama insanlar ne olmak istiyor diyerek sosyal mesaj vereyim.
Okula gitmek, ders çalışmak istemeyen öğrencilerin eşeğe dönüşmesi metaforu/anaforu çok beğendim. Bizim en büyük düşmanımız okul ders öğretmen ifadesine de bayıldım
Kitap 1881 de başlamış ve 1883 Te bitmiş. Yazarın politik düşünceleri kitaba yansımış. O dönemki İtalya’yı ve siyasi olayları bilmeden anlamak mümkün değil. Ben de zaten kitabın sonundaki açıklamalardan öğrendim. Demek ki kitapların önsözünden başlayıp son sayfasına kadar okumak lazım.
Çeviri bana göre gayet akıcı ve sadeydi. Gerekli dipnotlar konmuştu. Keşke kaynak aldıkları eserdeki çizimleri de koysalardı. Önsözde yazmasına rağmen kitapta yoktu.
Bir gün eşinizin sizi aldattığını öğrenseniz ne yapardınız?
Carrie Ann Allsop ise aldatıldığını öğrendiğinde aldatıldığı kişinin eşine yazıyor ve olayı anlatıyor. Dr. Kenneth Allsop sen iğrenç bir herifsin. Aldatan erkek kadar bu dünyada vasat, basit bir erkek yoktur.
Neyse kitap bu ikisinin mektuplarından oluşuyor. Akıcı ve çerezlik bir kitaptı, yaz aylarında kitap okuyamama durumuna birebir 1-2 saatte bitebilecek türden bir kitap.
Kitap bu ikisinin mektuplaşmalarından oluşuyor önce olayı birbirlerine anlatıyorlar ardından eşlerininin birbirlerine yazdıkları mektupları gönderiyorlar ve bu durumla nasıl başa çıkacaklarını soruyorlar. Daha sonra bu durum bir nevi arkadaşlığa dönüşüyor, öğle yemeği buluşmaları art arda buluşmalar yerini alıyor. Açıkçası bu durumun biraz fazla hızlı gerçekleştiğini düşünüyorum. Birkaç mektup daha olsaydı güzel olurdu. Sonunda şok olacağınız bir kısım var ben hiç böyle düşünmemiştim aralarında arkadaşlık başladığı için eşlerinden boşanıp birlikte olacaklarını sanıyordum ama biraz farklı son bizi bekliyor. Ve açıkçası sonu da açık uçlu bitirilmiş biraz daha mektup olsaydı daha iyi olabilirdi. Sonunda neler olduğunu daha ayrıntılı okumak isterdim.
Bu yüzden 8/10 verdim.
Keyifli okumalar diliyorum
