İnsanlık Tarihinin Acı Dolu Sayfalarından Bir Kesit
Hocalı Katliamı, insanlık tarihinin en acı dolu olaylarından biridir. Binlerce sivil, Azerbaycan'ın Hocalı şehrinde gerçekleşen bu katliamda hayatını kaybetmiştir. Zori Balayan'ın küçük çocuklara yaptığı işkenceler, bu katliamın sadece bir örneğidir. İnsanlık dışı davranışlar ve işkenceler kabul edilemez ve hatırlanmaları, gelecekte benzer acıların yaşanmaması için önemlidir. Bu olayların hatırlanması, insanların bilgilendirilmesi ve adaletin sağlanması için mücadele etmek hepimizin sorumluluğudur❗️
#Hocalıkatliamı #insanlıkdışı #Hocalıanısına
"Ukrayna'da insanlık ölüyor" deniyor. Doğru ama eksik, çünkü o insanlık; Afrika'da aç bırakılmış, Bosna'da tecavüze uğramış, Doğu Türkistan'da unutulmuş, Filistin'de terk edilmiş, Çeçenistan'da görmezden gelinmiş, Hocalı'da duyulmamış, Irak'ta aldatılmış, Myanmar'da yakılmıştı.
Aziz Sancar
1992 yılının 25 Şubat’ı 26 Şubat’a bağlayan o yakıcı gecesinde 106’sı kadın, 83’ü çocuk toplam 613 Azerbaycan Türkü Rus destekli Ermenilerin katliamıyla hayatlarını kaybetti.
Hamile kadınların dahi Ermeni askerlerden kaçamadığı ve vahşice öldürüldüğü o gece, bütün Kafkas diyarları inledi, Turan illeri ağladı, İslam toprağı kor gibi dağlandı. Katliamın üzerinden geçen 27 senede her yıl düzenlenen “katliamı lanet” mitingleri dışında kayda değer bir gelişme ne yazık ki yaşanmadı. 100 yıl öncesinin savaş şartlarında ölen Ermeniler için yas tutan Avrupa ülkeleri, gözleri önünde gerçekleşen Hocalı katliamı karşısında cılız birkaç ses dışında üç maymunu oynadı. Emperyalistler bir defa daha insanlık hanesine değil, din hanesine bakarak karar verdiler.
Türk ve Müslüman Azerbaycan halkı o gece hem yetim, hem öksüz kaldı. Giden canların acısını, vatan bildikleri toprakları terk etmek kat be kat artırdı. Fotoğraftaki küçük kızın gözlerini rehin alan korkuyu dindiremedik bugüne kadar. Ama ümit ediyoruz ki, başka çocukların gözleri hiç tanımasın o korkuyu ve Hocalı’da Azerbaycan bayrağı yeniden dalgalansın! Türk dünyasının her bir ferdi en az bu yavru kadar sabırsızlıkla beklemeli o anı.
Derin Tarih Dergisi
Koskoca bir yaz bitti,
hâlâ çocukları öldürüyorlar.
İcazet almadığım her kelime
tanımlamaktan yoksun kaldığım
sonsuzluğa nokta koyan her nesne, çocuklarımın oluk oluk kanını akıtıyor. Önce çocuklardan başladılar öldürmeye, Bir adam tutturdu umudun şerefine ay doğarken tutturdu yanık bir türkü. Evvela adamın sazından başladılar parçalamaya...
Ürkün ayaklanmasında yaktılar masum çocukları. Mamasını yemekten yoksun bebekler, Taliban'a destek verdi diye öldürüldü Afganistan'da.
Gazze'de doğan çocuk,
uyandığı gibi uğurlandı sonsuz hayata. Huzurla ölemedi İri, yosun yeşili gözleriyle insanı sarıp sarmalayan son gülüşleriyle
kıvranarak teslim etti ruhunu ceylanlar.
Hocalı'ya geldiler sonra Monte Melkonyan seslendi:
"Ermenilerin intikam vakti" Avucumun içini doldurmayacak başlarına dipçiklerle vuruldu evlatlarımın. General Ratko Mladiç gözlerine baktı nohut tanesi burnuna baktı Bosnalı çocuğun. Gözünü kırpmadan çekti tetiği.
Elleri titremeden.
Acımadı
acımazlar
zalimin yanında saf tutanlar.
Kış geliyor hâlbuki
ızdırap çeker ruhum yine de.
Çocuklardan başlayacaklar yine.
Kan gölünde yıkayacaklar.
Siyah, beyaz ayırmadan kanla yıkayacaklar. Yaz başladı öldürdüler,
kış başlasın öldürecekler.
Azərbaycan, nələr çəkmiş başın sənin!
Tarih boyu Azerbaycan topraklarına göz koyan ve topraklarımızı ele geçirmek isteyen düşmanlarımız olsa da Ermeniler hususiyle son 200 yılda yaptıkları vahşiliklerle öne çıkmaktadırlar.
Rusiya İmparatorluğu kendi işgalçilik planları için Edirne barış anlaşması ile ermenileri toplu şekilde Azerbaycan topraklarına yerleştirmeye başladı.
Tarihin
