... iki tür insan arasında seçim yapmak zorundayım: Sırf sesinin tonundan, sizin hayatınızla katiyen ilgilenmediği derhal anlaşılan, dürüst, duyarsız, vefalı hödükler ve bir de başka cins insan ki, yanınızda olduğu sürece sizi anlar, candan sever, duygulanır, hatta ağlar, birkaç saat sonra hakkınızda acımasız bir espri yaparak öcünü alır, ama hep geri gelir ve hep aynı şekilde anlayışlı, sevimli ve geçici olarak sizinle bütünleşmiştir; sanıyorum bu ikisi arasında, ahlaki değerini olmasa da en azından arkadaşlığını tercih ettiğim ikinci tür insanlardır.
Kendileri de eğitimli eğiticiler gerekiyor, üstün, seçkin tinler, her an kanıtlanan, olgunlaşmış, tatlılaşmış kültürler, lisenin ve üniversitenin bugün gençliğin karşısına "yüksek dadı" lar olarak çıkarttığı, okumuş hödükler değil...
Kendileri de eğitimli eğiticiler gerekiyor,
lisenin ve üniversitenin bugün gençliğin karşısına "yüksek dadılar" olarak çıkarttığı, okumuş hödükler değil.
Mukaddesat korsanlığını bırakın. Dur durak bilmeden gönül rahatlığıyla terör estirmeyi kafaya koymuş tüm hödükler, dine dört elle sarılırlar. Cehalet, bağnazlık ve nefretin ‘nuruyla’ aydınlanmışlardır.