Horatius'un dizesini hatırladım: "Ölmek isteyeni kurtar mak, öldürmekle birdir."
Sayfa 201
Hata yapmamak konusuna gelirsek… Bu da esasında muhakemeyi, muhasebeyi iyi yapmamaktan; fedâkarlığı göze almamaktan kaynakları. Demek ki bu, temelde bir cesaret eksikliğidir. Yeni bir konu değil. Romalı şair Horatius’ un lafıdır: In vitium ducit culpae fuga. Kusurdan kaçarken daha büyük bir kusura düşüldüğüne dikkat çeker. Demek ki öteden beri sorun teşkil ediyor bu mesele. Çaresi de cesur olmaktır ama cesur olmanın korkmayı da bilmek olduğunu akıldan çıkarmadan.
Yaşadığımız yeri değiştirerek tutkularımızdan, acgözlülüğümüzden, kararsızlığımızdan, korkulanmızdan ve isteklerimizden kurtulamayız.
Sokrates'e yolculuklar yapıp ülkesine dönen birinin hiç iyileşmemiş olduğunu söylediklerinde Sokrates şöyle cevap verir.
"Inanırım. Yolculuğa kendini de götürmüştü.”
-Başka güneşler altında ne bulacaksın? Ülkeni terk ederek kendinden kaçamazsın."
Horatius
"Dertlerimizi avutan akıl ve hikmettir,
O engin denizlerin ötesindeki yerler değil."
~Horatius
Sayfa 31 - Türkiye İş Bankası Kültür YayınlarıKitabı okudu
Ölmek isteyeni kurtarmak öldürmekle birdir.
-Horatius
Sayfa 274Kitabı okudu
Decipimur specie recti
İyi görünüşe aldanırız.
- Horatius
Sayfa 5Kitabı okudu
“Yaptığın işin arasında hep oku ve bilge insanlara danış,
Hayatı nasıl kolayca idare edebilirsin,
Hırs daima muhtaç olan sana işkence etmesin,
Az da olsa faydalı şeyler için korku ve umut da olsun diye.”
-Horatius
“Kusur korkusuyla suç işliyoruz.”
Horatius
Sayfa 6 - Türkiye İş Bankası kültür yayınlarıKitabı okuyor