“Yaşam bir tecrübedir Umay,yaşadıkça unutur ve unutulursun.Öğrenilen her yeni bilgi en eskisinin yerini alıp onu yok etmek zorundadır.Sana da bu oldu işte.Öğrendin.Artık farkındasın.
Değişen her şey,farklılığını hissettiğin her duygu,bunlar artık senin.
O bana hoşçakal dedi... Artık ben bunu desem önemi yok..... "Uyan artık uyuyan güzel artık benle konuşabileceğin bir delik yok kapılar kapandı Hoşçakal...Hiçbir şeyim.....
Beden ruhun zindanıdır. Beni şimdi ona bağlayan zincirleri neden koparıp atmayayım, ruh ve beden neden birbirine hoşçakal demesin? Böylece ruhum ülkede ve bu gökyüzünde
özgürce, aylak aylak dolaşabilir. Evet, canı nereye isterse bedenin
bitmez tükenmez sınırlamaları olmadan gidebilmek: Susadım,
içecek su istiyorum; açım, yemek istiyorum; çıplağım, kıyafete
ihtiyacım var; yağmurda açıkta kaldım, barınağa ihtiyacım var;
hastayım, doktor bulmalıyım. Otobüse binmeliyim ama param
yok. Okul ücretlerini, vergileri ödemeliyim ... Her şeye boşverip
çekip gitmek daha kolay değil mi?