" Hiç doğru anlaşılmadım . Buna rağmen , şansımı inatla zorlamaktan yanayım. "
Hasbihâl
Gri takım elbise, beyaz gömlek, siyah kravat... Üstüme palto, altıma iskarpin... Elimde şemsiyem, kelimi örten şapkam... Bu vaziyet çıktım dışarıya. İçimde karışık duygularla, adımlarım bir birine dolaşa dolaşa yürümeye başladım. Her zamanki gibi meraklı Berber Cemil köşede erketeye yatmış etrafı izliyordu. Beni farketmesin diye şemsiyemi açtım.
Bakış açımız ne olursa olsun, Yılmaz Güney'in mezarı Türkiye'de olmalıydı, mesela memleketi Adana'da... Çukurova'ya nazır bir Yaşar Kemal romanı tadında sonsuz uykusunda olmalıydı.
