Gitmelere çok sevdalıyım ben. Uzakların özlemi bitmez bende. Kalabalık bir kentte kaybolma isteğim bir tutkudur. Yani dünyanın bir çeşit minyatüründe yaşama isteği. Denizi olsun, bin bir çeşit ağacı olsun, insanı bol olsun ama benden uzak dursunlar. Çok konuşmayalım. Anlaşmaya kalkmayalım. Derin duygular ve beklentiler içinde olmayalım. Hayal kırıklığı olmasın. İzlenimlerim bende kalsın. Öyle hayal ettiğim gibi. Herkes gözümde göründüğü gibi olsun işte..
Sayfa 268Kitabı okudu
Babam öldüğünde 43 yaşındaydı. Çok büyüktü, görkemliydi, benim masal kahramanımdı.Bugün benim 40lı yaşlarında arkadaşlarım var ve gözümde onlar o kadar gençler ki..
-Melis Kaya
Sayfa 243Kitabı okudu
Babası, bir gün, mutlaka bu topraklara, Malatya'ya döneceklerini, evlerinin, topraklarının burada kaldığını söylüyordu İstanbul'a giderken. Gurbet dediğin kendi içinde bile acıydı işte.Çocuklarının hayatını İstanbul hikayeleriyle dolduran bir baba, İstanbul hayalini gerçekleştirirken bile gurbet acısı düşüyordu içine ve Ahmet Kaya için gurbet, yaşam biçimi olacaktı, saçına ve sakalına aklar düşmeye başladığında hafiften.
Sayfa 157Kitabı okudu
Şu insanoğlu ne garip mahlukattır; kendi yarattığının esiri olan ve o esaret uğruna kilometrelerce yol kat edip "dünya gözüyle görebilme" hayali kuran.. Eiffel Kulesi de tıpkı böylesi sembollerden olmuş işte, dünya gözüyle bir kere görülmesi icap eden yerlerden..
Ben, klasik bir kadere telim olmak istemiyor ve öldükten sonra değil, şimdi anlaşılmak istiyorum.
-Ahmet Kaya
Beni Tarihle Yargıla
'Titrek bir mum alevinin havaya bıraktığı bulanık bir is,
Ve göz gözü görmez bir sis değildik biz
Beni bilimle anla iki gözüm, felsefeyle anla,
Ve tarihle yargıla...'
Bal değildir ölüm bana,
