Hatice Özcan
@htcozcn
18 okur puanı
Şubat 2021 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitap
Şu anda okuyor
%11 (206/1808)
Bir kitap okudu
232 syf.
·
Puan vermedi
·
40 günde okudu
Okur Takip Önerileri
Ben, ölen için olduğu kadar, onun için de ağlıyordum. İnsan bazen, kendine de, başkalarına da acımak nedir bilmeyen kimselere de acıyor.
Sayfa 203Kitabı okudu
Yaşama fazlasıyla tutku duymaktan,
Umuttan ve korkudan zade olmuş,
Kısacık bir minnettarlık hissiyle şükran duyarız
Hangi tanrıya olursa olsun
Hiçbir yaşam ilelebet sürmediği için;
Ölüler bir daha asla dirilmediği için;
En yorgun nehir bile,
Denizin güvenli sinesine kavuşacağı için.
Sayfa 490Kitabı okudu
Uyku onun için bir ilgisizlik ve unutma süreci haline gelmişti; her sabah pişmanlıkla uyanıyordu. Hayat onu endişelendiriyor ve sıkıyor,akan zaman eziyet veriyordu.
Sayfa 479Kitabı okudu
Hayat, gerçekten de bir gaf ve utançtır.
Sayfa 438Kitabı okudu
Brisenden acıyarak ve hayranlık duyarak baktı Martin’e. “Çok gençsin Martin, çok gençsin evlat. Yükseklere kanat çırpacaksın ama kanatların en açık renklerle bezenmiş, en narin, en ince tülden.Yakıp kavurma onları.
Sayfa 346Kitabı okudu
Aşk çok güzel ve asil bir duyguydu ve Martin kusur bulup tenkit ederek aşkı karalamayacak kadar sadık bir aşıktı.
Sayfa 234Kitabı okudu
Dünyada hepimiz sallantılı, korkuluksuz bir köprüde yürür gibiyiz.Tutunacak bir şey olmadı mı insan yuvarlanır.Tramvaylardaki tutamaklar gibi. Uzanır tutunurlar. Kimi zenginliğine tutunur; kimi müdürlüğüne; kimi işine, sanatına. Çocuklarına tutunanlar vardır. Herkes kendi tutamağının en iyi, en yüksek olduğuna inanır. Gülünçlüğünü fark etmez.
Sayfa 183Kitabı okudu
