CEVDET PAŞA VE MARUZAT HAKKINDA BİR İNCELEME
Ahmed Cevdet Paşa’nın Sultan Abdülhamit'e Arzlar (Ma'ruzat) yakın tarihimizi öğrenmek isteyenler açısından en az “Görüp İşittiklerim, Zeytindağı, Suyu Arayan Adam” kadar önemli bir kitaptır.
II. Abdulhamid’in isteği üzerine hazırlanan raporun kitaba dönüştürülmüş halidir eser ve aslında “Osmanlı kurtarılabilir mi = Osmanlı Nasıl Kurtulur” kitabıdır.
Cevdet Paşa, Abdülhamid baskı rejimi döneminde, oluşturulan paşalar aristokrasisinden biri olduğu gibi, aynı zamanda onun hukuksuzluk ve adaletsizliklerinin destekçilerindendir kendisi. Fakat yine de nispeten aydın ve Osmanlının süreğen meselelerine vakıf bir paşadır. Raporunda da bu konuları açıklıkla dile getirdiği gibi çözüm yollarını da gösterir.
Örneğin Sis=Kozan’da yüzyıllardır devam eden Türkmen Boylarının yağma, talan, yurt yeri için birbirlerini kırma hadiselerini “İslahiye Ordusu”nu kurup bu ordunun Kurmay Başkanlığını da yaparak, ister istemez çok acı olaylara sebebiyet vererek ama yine de çok fazla kan dökmeden çözer.
Ben kitabı “İslahiye Ordusu ve Sis Zorunlu İskânlarını” araştırmak için almıştım fakat kitapta bunun gibi daha yüzlerce konunun enine boyuna incelendiğini gördüm.
Kitap ‘okunsun mu okunmasın mı’ diye tartışılacak bir eser olmayıp mutlaka okunması, belki de tekrar tekrar okunması gereken bir kitaptır.
Zira takdir edersiniz ki, tarihi bilmeden bu günü doğru olarak değerlendirmek mümkün değildir.
Tabi bu kitabın Cevdet Paşa'nın 1060 sayfadan oluşan ve 4 cilt olarak Türk Tarih Kurumu tarafından 1991 tarihine kadar basılan Tezakir adlı önemli eserinin bir özeti olduğunu da belirtmek gerekir.
PARTİLER DEĞİŞSE DE ADALETSİZLİĞİN BAKİ KALMASI ÜZERİNE BİR İNCELEME
Kendisi de bir DP milletvekili ve Menderes’e yakın bir isim olan Cihat Baban Tek parti dönemini bitirmek ve demokrasiyi getirme iddiasıyla iktidara gelen DP ve Menderes’in de en az, padişahlar, M. Kemal ve İnönü kadar baskıcı ve despot bir lider olduğu gibi, üstelik Osmanlıyı batıran borç batağına ülkeyi yeniden soktuğunu gözler önüne sermektedir bu eserinde.
Kitabı okuduğunuzda görüyorsunuz ki, Menderes’in gelmesi ve otuz yıllık tek parti döneminin sona ermesiyle ne yolsuzluklar, ne zulümler, ne hukuksuzluklarda azalma olmuş, sadece zulmü, hukuksuzluğu, yolsuzluğu yapanların isimleri değişmiştir.
DP ile CHP ve tüm siyasilerin kavgası da hiçbir zaman demokrasi ve özgürlükler kavgası değil, rant, çıkar, kamu kaynaklarını yağmalama kavgası olmuştur.
Yani değişen pek bir şey yok.
Günümüzün Saray liderini, koyun Menderes'in yerine. CHP’de zaten o 95 yıllık tanıdık, bildik CHP.
Zulüm, yağma, talan, hukuksuzluk, adaletsizlikler ve devlet terörü hep aynı, bir farkla ki yapan eller değişmiş.
Cumhuriyet dönemi siyasetini ve dolayısıyla da günümüzü anlamak için bu kitabı mutlaka okumak gerekiyor.
Zira yazar kitabında kendi partisi ve liderinin iğrençliklerini ortaya dökerek, bir bakıma özeleştiri de yapıyor.
KENDİ HALKINA ZULMEDEN DEVLETLERİN AKIBETLERİ İLE İLGİLİ BİR İNCELEME
Yazar bu kitabında Selçukluların da Osmanlılar gibi kurucu unsurları olan Türkmenlere karşı hep silah ve kaba kuvvete başvurduğunu, fakat buna rağmen başları sıkışınca da yanlarında Türkmenlerden başka kimsecikleri bulamadıklarını bir güzel sayıp dökmüş.
Yazar eserinde, isyanlarda "yabancı unsur, dış güç, kışkırtıcı” parmağı arayanların da kendi hatalarını örtmekten başka bir gayeleri olmadığını, bütün isyanların aslında yönetenlerin hukuksuzluk, yolsuzluk, zorbalık, adaletsizlik, zulmünden ve buna bağlı yoksulluktan kaynaklandığını belgelemiş.
Selçuklu ve Osmanlı tarihindeki isyanları farklı ama gerçekçi bir bakış açısıyla detaylı bir değerlendirmesini yapan bu eseri, konuya ilgi duyanlar mutlaka okumalı.
Malum: Bu günü anlamak için tarihi bilmek gerekiyor.
Oğuzların İsyanı ve Babai TürkmenlerFahrettin Öztoprak · Türk Dünyası Araştırmaları Vakfı · 20122 okunma
·
Not rated
İktidarların kendi egemenliklerini sürdürmek için yaptığı zalimlikleri，insanların bir nesnefen farklı olmadığını，iktidarların kendi çıkarları için her türlü hukuksuzluk zalimliği yapabileceğini çok çarpıcı bir biçimde fark ediyorsun.O acımasızlığı iliklerine kadar hissediyorsun.
OKUYUCUSUNU KİN ve NEFRETE YÖNELTEN BİR KİTAPLA İLGİLİ İNCELEME
Romanı çok revaçta olduğu ve ilk çıktığı yetmişli yıllarda okumuştum.
Hiçbir edebi değeri yoktur.
Gerçekten cahil, yeteneksiz - işe yaramaz, ezilen, itilen, kakılan, aşağılanan veya kendini öyle hisseden kesimlerin duygularını sömürmek, onları kin ve nefrete sürüklemek, ötekileştirmek, militanlaştırmak dışında okuyucuya hiçbir katkı sunmaz.
Bu
Kutlu’nun en çok okunan ve incelenen kitaplarından biri. Üzerinde hayli konuşulmuş. O yüzden söylenecek çok şey de yok aslında. Özetlersek; kendi memleket ve din davasını da sırtına yüklenip yurt dışına eğitim için giden bir gencin eğitimi bittikten sonra babasının ölümünü de haber alması üzerine yurduna dönüşünü ve bu dönüşten sonra iş ararken başına gelenler nedeniyle yaşadığı şaşkınlığı anlatıyor kitap. Genç görüyor ki;aradan geçen yıllar içinde eski dava arkadaşları davalarını unutup “asla” dediklerinin peşinde koşuyor,bir kendisi kalmış dava diye yolundan dönmeyen. Ülke de arkadaşlarında güya kalkınmış ama bu kalkınmanın temeli yok,içi boş bir kalkınma. Bunu engelleyen ise hukuksuzluk,hareket eksikliği,özgüven eksikliği,dertsizlik gibi unsurlar. Acaba sayın Kutlu,bu kitabı ile bizi ülke dertlerine bürümek mi istemiş?
