Bir adam bir kadına rastlar, beğenirler birbirlerini, sevişirler ve ayrılırlar. Hayat bu. Bir adam bir kadına rastlar, beğenirler birbirlerini ve o andan itibaren, güüümm infilak. Maymun suratlı herif kendini Humphrey Bogart sanır, muşmula suratlı kadın da Lauren Bacall ayaklarına yatar. Ceplerinde bir kuruş para yoktur, tropik adalara giden ilk uçağa atlarlar. Hindistan cevizi ağaçları altında sevişirler. Mutludurlar, evlenirler ve bir sürü çocukları olur. İşte reklamcılık budur, hayati bir düştür.
Sinema tarihinde ne devler, ne divalar geçmiş. Katharine Hepburn de onlardan birisi. İtiraf etmeliyim ki, onu hiç tanımıyordum 
Cary Grant kitabını okuyana kadar. Grant ile dört film çekmiş olan Katharine Hepburn, kendisinden 22 yaş küçük olan ve belki kimimizin az daha fazla tanıdığı diğer bir mayıs çocuğu olan Audrey Hepburn ile akraba değil.
Harika bir filmografi bu kitap. Yazar oyuncunun hem film serüvenini hem de özel hayatını paralel bir şekilde anlatmış. Seriden okuduğum diğer kitaplarda bu durum her zaman sözkonusu değildi malesef. İsveçli oyuncumuz isveç filmlerinden sonra uluslararası şöhrete kavuşup Hollywood'a gidince kimlerle film çevirmemiş ki;
Spencer Tracy, Humphrey Bogart, Cary Grant, Yul Brynner, Anthony Perkins, Anthony Quinn, Omar Sharif, Alain Delon, Walter Matthau, Goldie Hawn, Sean Connery, Liza Minelli başta sayılması gereken isimler bugün.
Ve birçok literatürden sinemaya yansıyan filmde oynamış; grancois 
Francis De Croisset 'in İl etait une Fois,
Charles Bonner'in Legacy, 
James Hilton 'in Rage in Heaven, 
Robert Louis Stevenson 'un 
Dr. Jekyll ile Bay Hyde , 
Ernest Hemingway'in 
Çanlar Kimin İçin Çalıyor, 
Edna Ferber 'in Saratoga Trunk, 
Erich Maria Remarque 'ın Arch of Triumph, 
Stefan Zweig 'ın 
Korku , 
Françoise Sagan 'ın Brahms'ı seviyor musunuz? , 
Friedrich Dürrenmatt 'ın 
Der Besuch Der Alten Dame , 
Guy de Maupassant 'ın 
Takı , 
Agatha Christie 'nin 
Doğu Ekspresinde Cinayet vs...
Sinema dünyasında kesinlikle tanınması gereken bir isim İngrid Bergman.
Kitapla kalın...
“Önce kendimi edebiyata vereyim dedim. Keats okumaya başladım ama sonra darlanıp Kerouac’a sardım. Baktım, bir işe yaramıyor, hop, Fitzgerald’a zıpladım. Oradan Hemingway’e daldım, George Eliot’ın Deronda’sından çıktım. Virginia Woolf’la beynim uyuştu, Djuna Barnes’le kafayı kırdım ve Durrell’le şaftım kaydı. Sonra sinemaya geçtim ve üç gün arka arkaya, Humphrey Bogart beni kendime getirdi.”
Sayfa 502 - İkizler George - DOKUZUNCU KİTAP - ELLİ İKİNCİ BÖLÜM - Artemis Yayınları - 1. Basım - Kasım 2016, İstanbulKitabı okudu
