Sonrasını Askeri Savcı Naci Gür'ûn iddianamesinden okuyalım: "(22 mayıs) Saat 18.00 sıralarında radyoyu sonuna kadar açan Mahir Cayan, 6,35'lik tabancasını Efraim Elrom'un sağ kulak sayvanı ön üst kısmı, saçlı deri mıntıkasına yönelterek üç el ateş etmiştir. Başkonsolos anında ölmüştür... Mahir Cayan, Hüseyin Cevahir ve Oktay Etiman evden ayrılarak Yılmaz Güney'in arabası ile beklediği sokağa gelmişlerdir. Yılmaz Güney ile saklanma konusunu konuşan sanıklar çatıya açılan bir kapağın varlığını öğrenince burada gizlenmeyi daha emin bulmuşlar; 23 mayıs 1971 günü aramanın biteceği vakte kadar burada gizlenmişlerdir."
Sayfa 192 - Doğan KitapçılıkKitabı okudu
Size 68’lileri anlatmalıyım:
Mahir Çayan’ın şair olduğunu bilir misiniz; “Güneşi batmayan bir ada/Ben ne şuralıyım, ne buralıyım/Adalıyım… Adalıyım.”
Eşi Gülten Çayan atletti; 400 metrede milli takım seviyesinde bir koşucuydu. Yakın arkadaşı erkekler 400 metre koşan atlet ise bugünün tanınmış gazetecisi Osman Saffet Arolat’tı.
Hüseyin Cevahir
Mendilimde Kan Sesleri
Erdal Öz, cezaevinden çıktıktan sonra cansever’le görüşmek ve Ahmet abi’nin kim olduğunu öğrenmek ister.
Bir fırsatını bulur, doğruca kapalıçarşı’ya, cansever’in antikacı dükkanına gider. cansever, her zamanki gibi, basık tavanlı üst kattaki çalışma masasının başındadır. kapalıçarşı’dan bebek’e geçerler. cam kıyısında
