Buyrun Şadan Bey ile öğrenelim.
Kitabımızın ana karakteri nitelikli bir zamparadır. Kitapta alışmışın kudurmuştan beter olduğu gözler önüne serilmektedir.
Sevdim seni Hüseyin Rahmi!
Sana ait okuduğum ilk eserdi fakat son olmayacağına eminim.
Yazarımızın dili, anlatımı oldukça akıcı ve nükteli. Vermek isteği mesajları dolandırmadan açık bir dille kaleme döktüğünü görmekteyiz.
Tek bir durum üzerinden topluma dair bir çok hatalı davranışın dile getirildiği ders niteliğinde bir eser.
Astrolojiye göre karma, inanca göre ilahi adaleti vs. adı her ne olursa olsun, bu hayatta ektiğimizi biçmekteyiz tıpkı Şadan Bey gibi.
Şadan Bey’in ava gidiyorum diyerek başladığı macera, avlanmasının verdiği okkalı ders ile son buluyor.
Kitaptan en sevdiğim cümleleri paylaşarak incelemeyi sonlandırıyorum. Herkese keyifli okumalar dilerim.
“Mazimiz karanlık, halimiz kararsız, istikbalimiz meçhul, hissiyatımız muamma, ahlakımız dermansız... Ortada sağlam kalan hangi hakikatler var? İnsanların içinde bize benzemeyenler varsa el kaldırsın... Hepimiz gülüncüz. İliklerimize kadar gülünç... Birbirimizden ibret almaya kalkışmamız daha gülünç değil midir? Ben neyim ki diğer insan olan benden ibret alıyorum...”
