Herkese iyi akşamlar, sevgili okurlar canım dostlarım. Gün geçmiyordu ki 1000 kitapta güzel bir etkinlik olmasın. Beni tanıyan okur dostlarım biliyorlardır ki şiiri çok seviyorum. Şiiri eminim siz de çok seviyorsunuzdur, öyle umuyorum. Şiir sevmemek ne mümkün? Şayet sevmeyenler için de bu ilk adım olabilir. An itibariyle şiir kitabı okuma
Bir Eylül akşamındayız, kimse gülmüyor
Bir siyah beyaz fotoğrafta pus gibiyiz
Belki biraz önce birini kaybetmişiz
Siz hiç eksilmediniz mi? Biz çok eksildik
Korkma yanımda kal, şarkılar gibi
Madem yalnız değiliz bize bir şey olmaz
Gitmek dediğin ne? Her sabah bir gemi kalkıyor
Bir yelken, bir dümen, bir de sen; deniz başlıyor
Bu deniz neden kırmızı? Kimse bilmiyor
Kimse sormuyor, neden siyah? Sus gibiyiz
Belki biraz önce birini kaybetmişiz
Bir hikâye bitmiş ansızın, ölüm başlamış
youtu.be/n01uGUM5xk0
Bu deli eylül, bu yelkovan kuşu, sabır akşamları
Sabah olsun geçer geçer bu zulüm
Bir kapıyı açar, sokaklara vurur
Yürür gidersin ömrüm
Yılların kucağında uyur uyanır
Güler geçersin...
Hüsnü Arkan
Beni hep böyle hatırla
Sabaha ne kaldı şurada
Ömrüme dokunan eller
Ellerimi tutan eller
Kaybolurum sen unuttukça..
Hatırla kalbim
Bize bir şarkı söylerdi yağmur abla
Hatırla kalbim
Kilitli sır küpü evler
Kim bilir ne incindiler
Müzeyyen’in sesi nasıl güzel
Hatırla kalbim..
(Hüsnü Arkan - Hatırla)
youtu.be/rm4264Tnxuw
"Bizim şu karnımız var ya! Konuşmayıp da sustuklarımız, içimize attıklarımız, şiştiklerimiz, şişip de istifra edemediklerimiz... İşte bunlar bizi başka biri yapıyor, yabancı yapıyor..."