Kasım ayının ilk kitabıydı.Bu kitap hakkında inceleme yazsam mı diye çok düşündüm.Hakkında yazılmış tonlarca inceleme var, ben kendi bakış açımdan yaklaşmak istiyorum. Kitabın ismi Robert Burns'un şiiriden geliyor; "En iyi planları farelerin ve insanların /sıkça ters gider..."İki tarım işçisinin yeni işlerine başlayış serüvenini okuyoruz bir nevi.
Lennie, saf bir adam fakat akılsız değil. Dokusu yumuşak olan şeyleri okşamak huyu var. Bu huyu, öykünün sonunda Lennie'nin sonunu getiriyor. Sonunu getirenin George olması okuyucuyu hüzne boğuyor. Candy köpeğinin öldürülmesine izin verdi lakin sonra "keşke bunu ben yapsaydım" dedi.George gitti ve kendi elleriyle öldürdü Lennie'yi. Candy köpeğini seviyordu, George da Lennie'yi seviyordu. Hatta Lennie köpeğini severken öldürdü.John Steinbeck sade bir dilde, lafı uzatmadan anlatmak istediğini anlatıyor. Karakterlerin hepsi birbirinden farklı, Amerika'da olduğu gibi. Nitekim Steinbeck eserlerine kendi dünyasını yansıtan bir yazar.
"İnsan, âlemde hayâl ettiği müddetçe yaşar."der Yahya Kemal Beyatlı. Karakterlerimiz hayallerini çok güzel anlatıyor. Kitabın sonunda karakterlerimizin kurduğu düşlerin gerçekleşmesini umut ederek okuyorsunuz. Belki de kitabın sonu bu yüzden çok acı veriyor.
