Sevdiğim bir serinin son kitabını okumak hem heyecanlandırdı hem de son bulacağı için hüzünlendirdi açıkçası. Bu ütopyadan ayrılmak benim için pek hoş değil ama her güzel şey bir gün biter.
***
Ben kitabı elime aldığımda aslında geri bırakmıştım. Dedim seriye hemen veda etmek istemiyorum. Ama merakım sayesinde bir çırpı da bitirdim. Adelina. Afsuni, Sergio, Raffaele, Violetta hatta Meave bile apayrı olacak benim için. Benim fantastiğe hele de böyle dolu dolu kitaplara hayran olduğumdandır belki de ilgim.
Her neyse hemen konuya geçelim.
***
Adelina Amouteru sonunda Kenettra'nın kraliçesi olup başa geçmiştir. Malfetto olmasından dolayı gördüğü eziyetten bıkmış olan Adelina kraliçe olunca tabi ki halka bunu yansımıştır. Birilerini öldürdükçe gücüne zapdetmekte zorlanan Adelina'nın emrinde artık paralı askerler ve engizisyondan oluşan koca bir ordusu vardır. Sadece Kenettra'nın varlığıyla yetinmeyen Adelina fetihler için durmaz ve halkının ona korku duymasından açıkçası pek rahatsız olmaz ve onları böyle yönetebileceğininde farkındadır.
Aynı zamanda yolunda gitmeyen şeyler olmaya başlar ve ona ihanetinden dolayı Raffaele'e güvenmediği halde Hançerlerle bir yolculuğa çıkması gerekir ve bunun sonucu yolculuktaki herkesi etkiler. Kimini olumlu kimini ise olumsuz.
Sonunda beni hüzne boğan beklediğimden farklı bir sonla karşılaştım. Adelina hayran olduğum bir karakter ve sonunda yaptığı ben de daha da hayranlık uyandırdı. Mükemmel bir seri için oldukça güzel bir son olan kitap.
