"Hayatta sevinç, öfke, hüzün ve yüz çeşit duygu
içindeyiz ama bu duyguların tümü, vaktimizin ancak yüzde birini oluşturur. Yüzde doksan dokuzu ise beklemekle geçer."
Sayfa 59 - Yapı Kredi Yayınları
İnsan doğası bir dereceye kadar hüzün sevinç ve acıyı kaldırabilir ama bu sınır aşıldığı taktirde yıkıma uğrar. Bu nedenle sorun bir insanın güçlü ya da zayıf olup olmadığı değildir acılarına katlanıp katlanamayacağıdır
Sayfa 71Kitabı okuyor
Yola yoldaş, sırra sırdaş, hâle halden anlayan haldaş gerek...
İnsan bir başkasıyla tamamlanmak ister, İnsan, sesinin yankısını bir başkasında duymak ister, İnsan paylaşmak ister.
Ne paylaşılmayan hüzün hüzündür ne anlatılmayan sevinç sevinçtir.
Bir aynaya aksetmeyen hisler alelacele geçer ve gider. İnsan varlığını bir başka insanda teyitlemek ister.
Elbette insan kendisine yetmeyi bilmeli,
Elbette insan yalnızda yaşayabilmeli ancak bir başkasına olan ihtiyacın varlığı inkar edilmemeli.
O bir başkası bulunmuyorsa, olunmaya niyet edilmeli...
Allah yolunuza; yolunuzu kolaylaştıracak, şükrünüzü artıracak, ömrünüze cennetin huzurunu katacak yoldaşlar, haldaşlar, sırdaşlar çıkarsın.
Omuzunda dinlendiğiniz insanlar ömrünüzden eksik olmasın...
Şükrünü etmekte zorluk çektiğiniz sevgilerle sizi müzeyyen kılsın.
Omuz olun birilerine, omuz olsun birileri size...
Ama saf ve eksiksiz bir sevinç gibi saf ve eksiksiz bir hüzün de imkansızdır.
Sayfa 684Kitabı okudu
Hüzün ve sevinç, insanların içinde yan yana, neredeyse birbirinden ayrılmayacak gibidir; fark edilmesi zordur, akıl almaz bir hızla birbirlerinin yerini alırlar.
Sayfa 44Kitabı okuyor
Hüzün ve sevinç, insanların içinde yan yana, nerdeyse birbirinden ayrılmayacak gibidir; fark edilmesi zor, akıl almaz bir hızla birbirlerinin yerlerini alırlar.
Sayfa 44Kitabı okudu
Sevda ile kara sevda......
Sevda ile kara sevda arasındaki renk farkı ışıltılı kalbini de karartmaya başlamıştı. Kalbindeki bir damlacık süveydanın ne zaman ve ne kadar karardığını, aşkının ne vakit kara sevdaya evrildiğini bilemeyecek kadar tutkundu artık. Tarif edemiyordu, anlatamıyordu ama hissediyordu. Kalbinde bir sızı gibi, bir hüzün gibi, bir sevinç gibiydi ama tam olarak yaşadığı neydi, bilemiyordu. Bütün benliğiyle ve bütün hücreleri kuşatılmıştı, o kadar.....
Sayfa 30Kitabı okuyor
Hüzün ve sevinç, insanların içinde yan yana, neredeyse birbirinden ayrılmayacak gibidir; fark edilmesi zor, akıl almaz bir hızla birbirlerinin yerini alırlar.
Sayfa 44 - Türkiye İş Bankası Kültür YayınlarıKitabı okudu
"Seven kişi, sevdiğinin yanında olmadığı halde sevdiğinin hallerini bilir. Bu bazen hastalık, sıhhat, sevinç, hüzün ve ahlakta dahi mutabık olmalarına yol açar. Zaten ikisi arasında fiziksel yapıda bir benzerlik varsa, bu mutabıklığın zirvesidir."
İbn Kayyim el-Cevziyye