“Ama söz vermiştin hüzünlü bir hikâye anlatmayacağına” diye sitem etti Kayıp Güvercin Yavrusu. “Seni uyarmıştım. Acıklı bir hikâye duyarsam kanatlanıp uçarım demiştim.”
İşler iyi de gitse kötü de gitse her zaman yanımda olan biri var. Beraber büyüdük onunla. Aynı okullara gittik. Aynı teneffüsleri bekledik. El ele tutuştuk karşıdan karşıya geçerken. Hâlâ birbirimizi kollarız yaya geçitlerinde. Sabah kalkarım başımda bekler. Yüzünde sanki başka bir dünyadan gelmiş gibi duran acayip tebessümüyle. Bence hiç çıkma o
Emrah Serbes hikayesine "Hüzünlü Piç" adını vermeseydi, bu hikayenin adı "Hüzünlü Piç" olurdu.
65. Hüzünlü Piç
Kaleciye geri pasın serbest olduğu zamanlardan beri maça gidiyoruz beraber. Gelme, uğursuzsun diyorum, gene de geliyor. Kaç sefer yakaladım gol yediğimizde çaktırmadan sevindiğini. Takım tutmuyorum diyor ama biliyorum kimle oynasak onları tutuyor. Felaketlerden zevk alan bir mizacın mı var diye sormuştum bir seferinde. Gerçeklere tahammül edebilecek gücüm var demişti.
Hüzünlü Piç
"bu kış çok kar yağar belki beraber kayboluruz."
Sayfa 81 - İletişim Yayınları - 7. Basım - Seçki, 2012Kitabı okudu
Hüzünlü Piç
"sessizce verilen sözcüklere kim inanmaz?"
Sayfa 81 - İletişim Yayınları - 7. Basım - Seçki, 2012Kitabı okudu
Hüzünlü Piç
"Felaketlerden zevk alan bir mizacın mı var?" diye sormuştum bir seferinde. "Gerçeklere tahammül edebilecek gücüm var," demişti.
Sayfa 79 - İletişimKitabı okudu