Akış
Ara
Mesajlar
Bildirimler
Kaydedilenler
Ne Okusam?
Profil
Gönderi Oluştur
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.36.17
"Ben Öldükten Sonra İnşallah Pişmanlık Duymazssın."
Atatürk’ün duygusal bir anısını size aktarıyorum:
“Türk Milleti! Ebediyete akıp giden her on senede bu büyük millet bayramını, daha büyük şereflerle, saadetlerle, huzur ve refah içinde kutlamanı gönülden dilerim. Ne Mutlu Türküm diyene!” sözleriyle bitiyordu. Bu son cümleden önce, Atatürk’ün sesinden duymadığımız, ancak kâğıda yazdığı şu sözler duygu yüklü, hüzünlü bir veda gibiydi: “Bu söylediklerim hakikat olduğu gün, senden (Türk Milleti’nden) ve bütün medeni beşeriyetten (uygar insanlık âleminden) dileğim şudur: Beni hatırlayınız!”
Atatürk Nutuk metnini el yazısıyla yazmıştı. Bir gün, o sırada Cumhurbaşkanlığı Genel Sekreteri olan tarihçi Hikmet Bayur’a okuttu.
Hikmet Bayur metni okuyor ama sıra o “Beni hatırlayınız” cümlesine gelince içi burkuluyor...
Ve metnin tamamını okuyup bitirince şöyle diyor:
“Gazi Hazretleri, eğer izin verirseniz bir şey söylemek istiyorum. Bu cümle bir vedayı hatırlatıyor. İnsanlar elbette fanidir ama böyle mutlu bir günde, Cumhuriyet’in Onuncu yılında, milletin kalbini bir veda acısıyla yakmayınız.”
Hikmet Bayur işin sonrasını da Cemal Kutay’a kendi anlatmış:
“Benim bu sözlerimden sonra düşündü... Yüzüme uzun uzun baktı ve aynen şöyle dedi:
‘Bu söylediğin doğrudur. Ben bu cümleyi kaldıracağım. Ama bunu bana kaldırttığın için ileride, ben öldükten sonra inşallah pişmanlık duymazsın.”
Doğaçlama-Akşamüstü
Hangi yöne dönersem döneyim, akşamüstü gökyüzünde
aşılamaz bir karanlık var. Şiirin içinde yalnızlıkla
yoğrulmuş, yokluğun sesi yankılanıyor. Aydınlık artık
geride kaldı, güneşin son ışıklarıyla gökyüzü kızıllaştı.
Karanlık her yeri kaplamış, sessizlik içinde yankılanan
adımlarım bile yankı bulamıyor.
Bu hüzünlü manzara içinde kalan yürek, uzaklarda
beliren bir umudu arıyor, belki de yeni bir başlangıcın
habercisi olan aydınlığı bekliyor.
Aliya İzzetbegoviç'in Türklere Yazdığı Mektup
"Merhaba efendim, ben Aliya. Aliya İzzetbegoviç. Bosna-Hersek'in cumhurbaşkanıyım. Sizi Devlet-i Aliyye'nin en güzel şehirlerinden birinden, Bosna Sarayı'ndan, sizin daha sık kullandığınız haliyle Saraybosna'dan selamlıyorum. Bu kısacık sohbetimizde, parçası olduğumuz Avrupa'dan, Avrupa'nın ve Batı'nın
HAKSIZ YERE BİTEN HAYATLAR
Yasin Bey’in sağ kolundan tutan bir asker, sol kolundan tutan diğer askerle birlikte rutubet dolu, dar, karanlık koridorda ilerliyorlardı. Yasin Bey etrafı detaylıca inceliyordu. Nasıl olsa ömrünün geri kalanını burada geçirecekti.
Dar uzun koridordan bir süre daha ilerledikten sonra sağ koluna girili olan asker Yasin Bey’in kolunu bırakıp
Vazgeçmelisin bazen
çünkü çok seversen kırılırsın
bırak acın yüreğinde kalsın
bırak mutluluktan bahsetsin başkaları
sen kendinle kal hep
tatlı bir gülümsemede ara yüzünü
çıplak bir rüzgarın sesinde bil
çalan son şarkının da, bizim için çaldığını
küçük bir kulübe yap kendine
kırık bir yüreğin
kırık bir saatin atışından bil zamanın geçtiğini
bırak saçlarına düşen aklarda arama gençliğini
gökyüzüne daha fazla bak
biraz mavi
biraz özgür
ve biraz da umutla karşıla geçip giden ömrünün
sonbaharını
mutluluktan bahset geceleri
gidenleri sevgi ile yad et
bir balkon kenarından bak dünyaya
yeşiliyle sev
karakterli bir hayat yaşa
bırak acılarında seninle gelsin
hüzünlü olduğun için suçlama kimseyi
yalnızlığınla barışık ol..
Güngörmez
"Hiç sevmem kışları" derdi. Neymiş üşürmüş de kalın giymek zorunda kalırmış. "Hahh" dedim içimden. "Yazın da, kışın da mahallenin en pejmürdesi sensin..." Bunları o zamanlarda çok yakın olup da sevemediğim, şimdilerdeyse rahmetli olan canım arkadaşıma söylerken yıl 1995 aralığın 17'siydi.
Şimdiyse 2006 yazının
Ömrüme ömür katsan,
demli çayım, senli yanım olsa,
şiirler vuslatımızla son bulsa...
Beklenmeden gelen bir nisan yağmuru olsan mesela.
Ve düşsen şehrime, sokağıma, yüreğime
Hüzünlü yanım senle huzurlu yanım olsa.
Hüzünüm son bulsa...
Sen dileğim olsan bana, ben ise tutunacak dal olsam sana.
Sonra sen bir dilek tutsan.
Dilek tutman için yıldızların kayması mı gerek?
Gönlüm, gönlüne kaysa.
Gel, şiir ol kalbime.
İki satır gözlerinden, bir ömür gönlünden
bahsedeyim...
İyi Bayramlar
Kalbimin bir köşesinde zulüm gören, öldürülen, açlığa mahkum edilen onlarca insan, onlarca çocuk... Dilerim son hüzünlü bayramımız olur. Hepimizin bayramı mübarek olsun. Rabbim tekrar yaşamayı nasip etsin.
Bu Ramazan Bayramı son yüzyılın en hüzünlü Ramazan bayramlarından birisi.. Bizler huzur ve güven içinde bayramı kutlarken silahlar altında kutlayan kardeşlerimizi unutmamamız lazım hayırlı bayramlar 🙋🏻♂️ Allah bütün mazlumların şerefini artırsın 🤲🏻
