Huzur Bir İç Meseledir
‘‘Çoğu insan zihninde olduğu kadar mutludur.”
- ABRAHAM LINCOLN
Sayfa 257 - BoynerKitabı okudu
Karalama1
Son yıllarda çok kitap okuduğumdan olsa gerek, yazarlara özendiğim zamanlar oluyor. Bir şeyler anlatma, ahkam kesme, bir şeyleri tanımlama, o şey hakkında yargılarda bulunma ve o şey hakkında hüküm verme ihtiyacı mı desem bunun adına, bilemiyorum. O kadar anlatılmaya, tanımlanmaya, hakkında yargılarda bulunulup, hüküm verilmeye muhtaç konu varki,
İç huzur!
Genç Adam: Görevin aşkı için göreve ne dersin?
Yaşlı Adam: Öyle bir şey yoktur derim. Görevler, görev aşkı için yapılmazlar; onları ihmal etmek kişiyi rahatsız edeceği için yapılırlar. Bir insan tek bir görev yapar - kendi içini ferahlatma görevi, kendisiyle uzlaşma görevi. Eğer bu yegane görevi en tatmin edici şekilde yerine getirmesi komşusuna yardım etmekle mümkün olacaksa, öyle yapacaktır; eğer bunu en tatmin edici şekilde komşusuna kazık atarak yerine getirebilecekse, öyle yapacaktır. Fakat her zaman için öncelikle ilk Sıradakini gözetir; başkalarının nasıl etkilenecekleri ikincil bir meseledir. İnsanlar özveride bulunurmuş gibi yaparlar, fakat kelimenin alışıldık değeri içinde özveri diye bir şey yoktur ve hiç varolmamıştır. İnsan çoğu zaman samimiyetle, sadece ve yalnızca bir başkası için özveride bulunduğunu zanneder, fakat aldanır; altta yatan güdüsü, doğasının ve aldığı eğitimin bir gereksinimini tatmin etmek ve böylece iç huzuru bulmaktır.
Sayfa 35Kitabı okudu
Huzur Bir İç Meseledir
KULLANMANIZ GEREKEN SÖZLER
Kendinize, duygularınızı kontrol etmeyi telkin edersiniz. Siz izin vermediğiniz sürece sizi mutsuz edemez. "Asıl, hayatımda kötü değil iyi giden şeyleri düşünmeliyim."
Hayatınızın daha yapıcı yanlan üzerinde düşünmeyi tercih edersiniz.
"Üniversitedeki oda arkadaşımı arayıp bu akşam birlikte bir yere gidip gidemeyeceğimizi sorayım."
Zihninizi ve hayatınızı daha olumlu faaliyetlerle doldurmayı tercih edersiniz. "Sağlığım yerinde, iyi bir işim var ve canımın istediğini yapma özgürlüğüne sahibim"