bir hayal gibi, merdivenleri uçarak,
yağmurlarla ıslanmış
leylakların arasından geçirip,
aynanın ötesindeki ülkene götürürdün beni.
gece çöktüğünde,
bana mutluluk verirdi.
mihrabın kapıları açılır,
ışıldardı yavaşça, yere uzanan çıplak bedenin.
ben uyanır, “tanrı seni kutsasın” derdim.
oysa bilirdim bunun ne kadar cüretkar ve manasız olduğunu.
sen