Vale'in elleri sertliğini yitirmiş, onu sakinleştirmek için sır- tında yumuşacık bir şekilde yukarı aşağı gezinmeye başlamıştı. Kollarının arasına sığındı, solukları düzene girerken onu içinde hissetme ihtiyacı gittikçe artıyordu. Vale hafifçe kaykıldıktan sonra ellerini beline koydu ve hiçbir çaba harcamadan onu kal- dırıverdi. Penisi
Sayfa 193
Önceleri en yabanıl tutkularını bile bir kal ı ba sokmuş olan o çelik çembeı ; o utanç ve önlemlilik çemberi, şimd i or t ası n dan kırıl ı vermişti; Irene huzurla gevşediğini, engellerden ve koşullardan bağ ı msız laşnğııu hi ssediyordu. Çevresindeki elleri, kolları hissedi yor , dokunuşları ve uzaklaşmaları, sözcükleri n soluğunu, kah k abaların gıdıklayıcılığını, müziğin kanında tit r eştiği ni d uyuyordu; tüm bedeni gerilmişti, öylesine gerilmişti ki giysileri tenini yakıyordu, bu sarhoşluğu daha derinlerde çıplak olarak hissedebilmek içi n üzeri n deki her şeyi sıyı rıp at m ak ist i yordu.
Huzurla kal meleğim 🪽 Allah'ın dilsizi meleği canparem umudum senden kalan yadigar sen annenden yadigar ölüm dayanılmaz acıymış 🥺😿
Onun için seni erişemeyeceğin bir yere çıkarmayacağım, olduğun gibi seviyorum seni. Olmanı istediğim gibi değil! Hiç olamayacağın gibi değil. Nerdeysen orda dur. Nasılsan öyle kal.
Bütün mevsimleri bir günde, bütün yılları bir mevsimde yaşamaya razıyım seninle. Yanımda olduğun zamanlar nasıl apaydınlık oluyorum, nasıl içim huzurla doluyor, görmüyor musun? Gözlerimin derinliğine bakma;
başın dönmesin. Gelecek günleri düşünme, korkma büyük hazlar yaşamaktan. Erişemeyeceğin hiçbir mutluluk yok. "Yaşadım" diyemeyeceğin hiçbir günün olmayacak benimle.
Sen sevgimin en derin yarasısın.
''Seni yollarca, şehirlerce uzağından sevdim. Seni kelimelerce, şiirlerce yakınından sevdim. Seni dünya üzerinde sanki ilk kez benim için kalemi eline alıp da yazdığın mektuplarca sevdim. Seni umutsuzca, beklentisizce, hayallerce sevdim uzağından.
Seni sevmek, ait olduğun gökyüzünde seni özgür bırakmaktı.
Sevmek, ruhumun tek sahibi olan
Sergey Yesenin kestiği bileklerinden akan kana kalemini bandırıp son şiirini yazdıktan sonra Leningrad’da bir otel odasında kendini kalorifer borularına asıp intihar etmiştir. Şiirinde şöyle yazmıştır;
“Hoşça kal dostum benim, hoşça kal.
Can dostum, seninle dolu gönlüm.
Çok önceden belirlenen bu ayrılık,
Buluşmayı vaat ediyor ilerde bir gün.
Hoşça kal dostum benim hoşça kal, el sıkışmadan, konuşmadan, sarılamadan,
Hüzünlenme ve eğme kaşlarını, mutsuz,
Şu yaşamda yeni bir şey değil ki ölüm,
Ama yaşamak da yeni sayılmaz kuşkusuz.”
Yesenin’in ölümü üzerine fazlasıyla etkilenen büyük şair Vladimir Vladimiroviç Mayakovski, “Sergey Yesenin” adlı şiirinde şöyle seslenmiştir:
“Şu yaşamda en kolay iştir ölmek
Asıl güç olan
Yeni bir hayata
Başlamak”
Ama ne büyük bir trajedidir ki, Mayakovski de güç olanı başaramamış ve kafasına sıktığı tek bir kurşunla hayatına son vermiştir.... Rabbim Huzur versin... Huzurla....