“Doğa, insana kendi yüzünü görememe ve kendi gözlerine bakamama armağanı vermiş… Aynanın icadı insan kalbini zehirledi.”
Sayfa 394
aynanın icadı insanın kalbini zehirledi.
Sayfa 394Kitabı okudu
Ben ise, hayata ürkekçe bir nefret duyduğum halde, ölümün karşısında büyülenerek dehşete kapılıyorum. Belki başka bir şey olan bu hiçlikten çekiniyorum, hem hiçlikten hem de o başka şeyden ürküyorum; adeta ölüm hiçliği ve dehşeti aynı anda bünyesine sığdırabilirmiş, tabutuma bir bedeni olan bir ruhun sonsuz soluğunu hapsedeceklermiş, adeta ölümsüz bir şeye, hapsederek azap çektireceklermiş gibi. Hiç şüphesiz şeytani bir ruhun icadı olan cehennem fikri de, bu türden bir karışıklığın, birbirini yalanlayan ve çürüten iki farklı korkunun karışmasının bir ürünü olmalı.
Ben ise, hayata ürkekçe bir nefret duyduğum halde, ölümün karşısında
büyülenerek dehşete kapılıyorum.Belki başka bir şey olan bu hiçlikten çekiniyorum, hem hiçlikten hem de o başka şeyden ürküyorum; adeta ölüm hiçliği ve dehşeti aynı anda bünyesine sığdırabilirmiş, tabutuma bir bedeni olan bir ruhun sonsuz soluğunu hapsedeceklermiş, adeta ölümsüz bir şeye, hapsederek azap çektireceklermiş gibi. Hiç şüphesiz şeytani bir ruhun icadı olan cehennem fikri de, bu türden bir karışıklığın, birbirini yalanlayan ve çürüten iki farklı korkunun karışmasının bir ürünü olmalı.
Gördüğümüz için mi görmeyi hayal ettiğimiz için mi ?
Aynanın icadı insan kalbini zehirledi.
Sayfa 394 - AyrıntıKitabı okudu
Hiç bu açıdan düşünmemiştim
Doğa, insana kendi yüzünü görememe ve kendi gözlerine bakamama armağanını vermiş. Ancak nehir ve havuz sularında insan kendi yüzüne bakabilirdi. Bunu yapmak için bedenin aldığı durum da sembolikti. Eğilmeli ve kendini görmek için alçakça davranmalıydı.
Aynanın icadı insan kalbini zehirledi .
Sayfa 394Kitabı okudu
“Aynanın icadı insanın kalbini zehirledi.”
“Doğa, insana kendi yüzünü görememe ve kendi gözlerine bakamama armağanı vermiş… Aynanın icadı insan kalbini zehirledi.”
Sayfa 394 - Ayrıntı YayıneviKitabı okudu
Ben ise, hayata ürkekçe bir nefret duyduğum halde, ölümün karşısında büyülenerek dehşete kapılıyorum.* Belki başka bir şey olan bu hiçlikten çekiniyorum, hem hiçlikten hem de o başka şeyden ürküyorum; adeta ölüm hiçliği ve dehşeti aynı anda bünyesine sığdırabilirmiş, tabutuma bir bedeni olan bir ruhun sonsuz soluğunu hapsedeceklermiş, adeta ölümsüz bir şeye, hapsederek azap çektireceklermiş gibi. Hiç şüphesiz şeytani bir ruhun icadı olan cehennem fikri de, bu türden bir karışıklığın, birbirini yalanlayan ve çürüten iki farklı korkunun karışmasının bir ürünü olmalı.
* Ya da: Sevmekten kendimi olamadığım hayatla, cazibesinden korktuğum ölümün arasındayım işte.
Sayfa 225 - Olaysız Bir Özyaşam Öyküsü, 168 H.K. Başlangıç metniKitabı okudu
Aynanın icadı insan kalbini zehirledi.
Sayfa 394Kitabı okudu
“Aynanın icadı insan kalbini zehirledi.”
Sayfa 394 - Ayrıntı YayınlarıKitabı okudu
Aynanın icadı insan kalbini zehirledi .
Sayfa 394Kitabı okudu
Aynanın icadı insanın kalbini zehirledi.
Sayfa 394
Hiç şüphesiz şeytani bir ruhun icadı olan cehennem fikri de, bu türden bir karışıklığın, birbirini yalanlayan ve çürüten iki farklı korkunun karışmasının bir ürünü olmalı.
Sayfa 225Kitabı okudu