Güneşten ağır ağır gölgeye geçilir gibi , pek de anlamadan akşam olur gibi ışıklı , neşeli bir yüzden kederlere geçti Aziz Bey.
Sayfa 12Kitabı okudu
Öyle bir aşk bekliyordu ki hayattan , yüzünde birdenbire patlayan bir tokat gibi , onu serseme çevirsin. Eli ayağı tutulsun , kesilsin.
Sayfa 13Kitabı okudu
Çabucak geçerdi aşkı , yaz aylarında çıkan tatlı bir meltem gibi.
Sayfa 13Kitabı okudu
Okur Takip Önerileri
Bu dünyaya hâlâ alışmamış bir çocuk musun yoksa böyle bir şeye asla izin vermeyeceğine yemin etmiş bir filozof musun?
Sayfa 20Kitabı okudu
Önemli olan, sevgili Sofie, senin de hayatı olduğu gibi kabul eden insanlardan biri olmaman.
Sayfa 20Kitabı okudu
Bütün soruların en önemlisi ve bir bakıma en doğalıyla ilgilenmek neden bu kadar zordu?
Sayfa 15Kitabı okudu
İnsan öleceğini fark etmiyorsa, varoluşunu da yaşayamaz, diye düşündü. Ve bir yandan yaşamın ne kadar harika olduğunu düşünmeden de, ölmek zorunda olduğumuzu düşünmek imkânsız.
Sayfa 9Kitabı okudu
Var olduğunu çok yoğun bir şekilde düşünüp bir gün olmayacağını unutmaya çalışıyordu. Ama kesinlikle imkânsız bir şeydi bu. Varoluşunu ne kadar çok düşünürse düşünsün, hemen yaşamın sonu olduğu düşüncesi de geliveriyordu aklına. Bunun tam tersi de geçerliydi: Bir gün yok olacağını kuvvetle hissederse, yaşamın nasıl sonsuz bir değere sahip olduğunu da asıl o zaman anlıyordu. Madalyonun bir yüzü ne kadar büyük ve belirginse, diğer yüzü de o kadar büyük ve belirgindi. Yaşam ve ölüm aynı şeyin iki yüzüydü.
Sayfa 9Kitabı okudu
Kim olduğunu bilememesi komik değil miydi? Ya kendi görünüşünü belirleyememek biraz fazla kaçmıyor muydu? Sanki beşiğinde gelip bulmuştu bu görünüş onu. Arkadaşlarını seçebilirdi belki, ama kendisini seçmemişti. Hattâ insan olmaya bile karar vermiş değildi.
İnsan neydi peki?
Sayfa 9Kitabı okudu
Ya başka bir adı olsa? Mesela Anne Knutsen. Birdenbire başka biri mi olacaktı o zaman?
Sayfa 8Kitabı okudu
İnsanın bir makineden daha fazla bir şey olması gerekmez miydi?
Sayfa 6Kitabı okudu
