"Sizce iman bakımından en güçlü olan kimlerdir?" diye sormuştu ahsabına...
"Meleklerdir ya Rasûlullah..."
"Melekler zaten Allah'a ibadet için yaratılmışlardır."
"Peygamberlerdir ya Rasûlullah..."
"Peygamberlere vahiy Allah'tandır."
"Ashabındır öyleyse..."
"Sizler de Peygamberinizle görüşüp konuşanlarsınız."
"İmanı güçlü olan kimlerdir öyleyse Ya Rasûlullah?.."
"Beni görmeden ve tanımadan inanan ve seven ahir zaman ümmetimdir."
O'nu (s.a.v) hakkıyla sevmek, O'na (s.a.v) tâbi olmak, O'nun (s.a.v) yolundan yürümeye çabalamak, imanın en üst mertebesidir.
Sayfa 183Kitabı okudu
Şu üç şeyin doğru olduğuna yemin ederim ki:
"Allah, İslam'dan nasibi olan kimseyi, İslam'dan nasipsiz kimseyle bir tutmaz. İslam'dan nasip dediğimiz şeyse; namaz, oruç ve zekattır.
Allah, dünyada bir kulunu dost edinirse, onu kıyamet günü'nde de başkasının dostluğuna bırakmaz.
Bir kimse, bir topluluğu severse, Allah onu mutlaka, onlarla beraber kılar."
Sayfa 241Kitabı okudu
"Ölümün hak ve gerçek olduğunu aramızdaki çocuklarla kediler bile bilirken, biz onu yine de, kolay kolay yaklaştırmayız kapılarımıza, kondurmayız sevdiklerimize... Oysa her bükülmesi zamanın, ölümden haber veren birer ayet gibi inmektedir günlerin ve gecelerin üstüne... Bükülür, bükülür, bükülür de zaman yine toz kondurmayız yeryüzü günlerimize... Vedanın içli dokunuşu, hep uzaktır kullara..."
Sayfa 293Kitabı okudu
Hz. Aişe (r.a) üvey kızı Fatıma için şöyle demiştir:
"Fatıma'nın yüzü o kadar beyaz, o kadar aydınlıktı ki, geceleri, onun yanında iğneye iplik geçiriyordum."
Sayfa 21Kitabı okudu
Annemiz: Resulullah(s.a.v) eliyle, ne bir kadına ne bir hizmetçiye ve ne de başka birisine asla vurmadı, bıyurdu.
Sayfa 98Kitabı okudu
Hz. Aişe, fetih günü Efendimiz'in (sas) bir merkubun üzerinde Mekke'ye girişini şöyle anlatıyor, " Mekke'ye girerken üzerine bindiği merkubun semerine, neredeyse alnı değecek şekilde giriyordu,"Efendiler Efendisi (sas), mütevazi kişiliği ile bir zamanlar binbir eza cefa gördüğü ve ardından terk etmek zorunda kaldığı bu şehre şimdi muzaffer bir kumandan olarak giriyordu ama nasıl bir tevazuyla giriyordu. Bu tevazu örneği az da olsa ileride yeniden yaşanmıştı elbette bunu yaşayan ve yaşatanlar hep Peygamber Efendimiz'in (sas) yolundan gidenler olmuştu. Mısır Seferi'nden dönerken İstanbul'a gündüz girmeyen ve halk bu muvaffakiyeti bizden bilir ve alkışlar diye Üsküdar'da bekleyerek şehre gece giren Yavuz, Mohaç Meydan Muharebesi'nde dünyanın en büyük ordularını 2 saat içinde yok eden ve dönüşte, "Bu zaferle kalbime gurur girdi. Bu gece yatağımı dehlize serin," diyen Kanuni canlanıyor zihnimizde. Kudüs'ü alıncaya kadar 30 sene çadırda yatan Selahaddinler, İspanya'nın fethi sonrasında, "Unutma dün bir köleydin, bugün muzaffer bir komutansın yarın toprağın altına girip hesap vereceksin," diye kendisini hesaba çeken Tarık bin Ziyadlar ve daha niceleri. Onların hepsi bu güzeller güzelinden almışlardı boyalarının rengini ve dünyaya hayat olmaya çalışmışlardı ömürleri boyunca.
Sayfa 123Kitabı okudu
Hz.Aişe'ye (ra) sormuşlar
-Ey müminlerin annesi.
İyilerden olduğumuzu nasıl biliriz ?
Cevap kıyamete kadar geçerli bir ölçü gibidir. “Kendinizi kötülerden zannedersiniz”
-Peki kötülerden olduğumuzu nasıl biliriz?
“Kendinizi iyilerden zannedersiniz”
Aişe bir gün ona:
-Ya Resulallah,dedi.Hatice'ye niçin bu kadar sevdalısın.
Neden onu çok anıyorsun ?
-Hatice gibisi var mıydı ? Onun gönlünde kimsede olmayan bir özellik vardı.O insanın gönlündeki hüznü bir vakum gibi çeker alırdı.
Hz.Muhammed (s.av)
Hz. Aişe sordular :
" Ey Allahin Resulü beni seviyor musun ? "
Resulullah (s.a.v) :
" Evet ya Aişe, tabii Seviyorum "
Hz. Aişe bununla da yetinmiyordu ve hemen soruyor :
" Beni nasil seviyorsun ? "
Peygamberimiz sevgi tanımlamasını yapiyordu sevgili eşine. Içten, samimi ve hayran kalınan bir ifadeyle:
" Kördüğüm gibi.. "
Sevgiye bakin aşka bakın. Açılmayan, çözülmeyen, kördüğüm gibi sevgi.
Hz. Aişe Peygamberimize sık sık sorardı :
"Ey Allahin Resulü, Kördüğüm ne alemde ? "
O yüce resul cevap veriyordu :
" İlk günkü gibi !! "
Hz Aişe (r.a) buyurdu ki: Ya Resullulah (S.A.V.) Kadir gecesine yetişirsem nasıl dua edeyim? dedim. Oda şöyle buyurdu; "Allahümme inneke afuvvün kerimün tuhibbül fa'fü anni"
Anlamı: Allahım sen affedicisin, affetmeyi seversin beni affet. (Tirmizi)
Allah'ım ibadetlerimizi kabul etsin..