Hz. Aişe (r.a.) ne zaman sadaka verecek olda üzeriine güzel koku sürermiş. Sebebini sorduklarında, "Çünkü bunu Allah'a yolluyorum." diye cevap vermiş. Ne zaman sadaka verirseniz bilin ki bu Allah'a gönderdiğiniz bir ameldir.
Ummu Seleme, kendisine "Yolcu Azığı" denecek kadar cömert, her ayın ilk haftasında üç gün oruç tuta- cak kadar kulluktan haz duyan, üç yüz yetmiş sekiz ha- disle, hadis rivayetinde Hz. Aişe'den sonra ilk sırayı alacak kadar zeki, Ebû Hureyre'ye, "Demek, Aişe ile Ummu Seleme'nin (r.anhuma) bilgisi benden fazladır," dedirtecek kadar ilme düşkün, Cebrail'i (as) Ashab'dan Dıhye şeklinde görecek, Hz. Peygamber'in bir ceylanla konuşmasına şahit olacak kadar ferasetli, Hz. Hüseyin'in Kerbela'da şehit düşüşü, rüyasında Efendimiz tarafından kendisine bildirilecek kadar kalp gözü açıktı.
Sayfa 68Kitabı okudu
Kızı Aişe ölümünden yıllar sonra babası Talha'yı rüyasında gördü. "Aişe! Kabrimin bir tarafından sızan su bana eziyet veriyor, beni buradan çıkar da başka bir yere defnet," diyordu ona. Bunun üzerine kabr-i şerifini açtılar Hz. Talha'nın. Sızan sudan dolayı bedeninin bir tarafı hafif yeşillenmiş, diğer yerleri yeni defnedilmiş gibi bozulmamıştı.
Sayfa 121Kitabı okudu
Ömer'in susturduğu yalancı: Ebu Hureyre
Hz. Ömer'in cezalandırdığı kişilerin başında Ka'b el-Ahbar'ın yakın arkadaşı Ebu Hureyre vardır. Hz. Aişe ve Hz. Ali gibi büyük sahâbilerin de 'kezzab' (aşırı yalancı) diye damgaladıkları Ebu Hureyre'ye ihtar ve dayak cezasından sonra şunu söylemiştir Ömer:
"Ya bu hadis rivayetçiliğini durduracaksın yahutta seni geldiğin yere (Yemen'e) sürerim.
Sayfa 283Kitabı okuyor
…Peygamber sünnetine göre amellerin Allah Teala’ya en sevimlisi, az da olsa, sürekli, devamlı olanıdır. Hz. Aişe (r.a.)’nın rivayetine göre Resulullah (s.a.) şöyle buyurmuştur: “Amellerin Allah Teala’ya en sevimlisi, az da olsa en devamlı olanıdır.”
Sayfa 42Kitabı okudu
Sahabe Kiram Radiyallahü Anhüm Ecmain’de Allah Korkusu
Sahabileri düşünen kimse onların hem ciddî bir amel ve çaba, hem de büyük bir korku içinde olduklarını görür. Biz ise, amelde gevşek hatta ihmalkâr olduğumuz gibi aynı zamanda korkudan uzakta, güven hissi içindeyiz.
İşte Ebû Bekir Sıddık Radiyallahü Anh
O: "Keşke bir mü'minin bedeninde bir tüy olsaydım!" demiştir.
Bunu Ahmed b.
Günler pazartesi olduğunda sabahın erken saatle rinde Efendimiz de bir iyileşme belirtisi ortaya çıktı. Herkes sevindi, Resûlullah sağlığına kavuştu diye herkes birbirine müjde verdi. Hz. Ebů Bekir, Efendimiz'in iyi halini görünce günlerdir gitmediği evine gitmek için izin istedi. Efendimiz de izin verdi. Hz. Ebû Bekir Sunh denen yerdeki
Ahirette Ruyetullah yoktur diyenlere
Allah mü'min kullarına, dilediği gibi görünecektir. Fakat gözler, Yüce
Allah'ın azamet ve celâlini mahiyetiyle idrak edemezler. İşte bunun içindir ki,
Hz. Âişe (r.a.) bu âyeti delil getirerek, Allah'ın âhirette görüleceğini, dünyada ise
görülmeyeceğini savunmuştur.
Sayfa 231Kitabı okuyor
Mezhepleşme
"Hz. Ali'nin Hz. Aişe ile, Ebu Bekir'le, Ömer'le kavgaya başladığı (...) tarih, Şiilik, Sünnilik, Haricilik gibi siyasal kimlikleri yarattı ve her birini diğerinin amansız düşmanı olarak tarih sahnesine sürdü. (...) 1400 yıldır İslam coğrafyasının her yerinde aynı oyun sahne alıyor. Her yeni doğan Müslüman çocuk da bu oyunda rol almak üzere yetiştiriliyor."
Sayfa 42 - OttoKitabı okudu
Hz. Ali ile Zübeyr'in orduları 656 Aralık'ında Basra yakınlarında karşı karşıya geldi. Bu olay tarihe Cemel Vakası olarak geçmiştir. Zübeyr ve müttefikleri, umdukları kadar fazla destekçi toplayamamışlar ve sayısı daha fazla olan Hz. Ali'nin ordusu tarafından mağlup edilmişlerdir. Zübeyr ve Talha katledilmiş, savaşı idare ederken devesinin üzerindeki mahfelden çok belirgin bir rol oynayan Hz. Aişe ise Hicaz'a dönmeye zorlanmıştı. Hz. Aişe son günlerini siyasi bir belirsizlik içerisinde geçirmiştir.
Hz. Ali'nin yönetimine ilk askeri meydan okuma neredeyse hemen başladı. Hz. Aişe ve Talha ile birlikte Zübeyr, çoğunluğun Hz. Ali'yi desteklediği Medine'yi terk etti ve güney Irak'ta yeni İslam şehri Basra'ya gitti. Burada, İslam'dan önce Kureyş'in müttefikleri olan Sakif kabilesine mensup Basra'da meskun kişilerden destek bulmayı umuyorlardı. Hz. Ali de müttefik bulması gerektiğini fark edip başkentin dışına çıkarak Kfıfe'deki Müslümanları yanına çekmek için Irak'a gitti.
Hz. Ali hem İslam'a ilk girenlerdendi hem de Hz. Muhammed'e yakındı. Fakat bu durumdaki tek kişi değildi. Hz. Muhammed'in vefatının üzerinden çeyrek yüzyıl geçtiği halde kabile içerisinde konumlarının ve İslam'a bağlılıklarının kendilerine toplumda öncü bir rol verdiğini düşünenler vardı. Bunların arasında Zübeyr b. A vvam da bulunuyordu. Önde gelen bir Kureyşli olarak Zübeyr b. Avvam, Hz. Muhammed ve onun destekçileri 622'de Medine'ye hicret etmeden önce Mekke'de yapılan zulümden kaçmak için Etiyopya'ya hicret eden küçük grubun içerisindeydi. Medine'ye dönüp, Müslüman topluma katıldı ve Hz. Ömer'in, Hz. Osman'ı seçen şurasındaki altı önemli Müslüman'dan biri oldu. O ve çok benzer bir arka plandan gelen arkadaşı Talha b. Ubeydullah, Hz. Ali'nin göreve gelmesine karşı çıktılar ve ona karşı koymaya karar verdiler. Bunlara üçüncü bir kişi olarak, Hz. Muhammed'in en sevdiği hanımı olduğu söylenen Hz. Aişe de katıldı. Hz. Aişe muhtemelen Hz. Ali'ye karşı geçmişe dayanan şahsi bir beğenmemezlik besliyordu, ayrıca kendisi Hz. Ebu Bekir'in kızıydı; Zübeyr ve Talha'yı iyi biliyordu ve doğal olarak bu meseleye dahil olmuştu.