Gülümsedi. Şu dünya alem dedikleri gölgelikte, gerçek gerçek içinde; gölge gölge üstüneydi. Her şeyin, gelip geçici bir gölge olduğuna iman etti. Haklıydı Hz. Mevlana, dünya bir ırmaktı, biz bu ırmaktan dışarıdaydık aslında ve ırmağa düşen sadece gölgemizdi. Bir ırmağın üstüne düşmüş gölgeleri bir bir seçti.
'Sırça' Sen ne güzel kelimesin..
İnsan yapısı tıpkı sırça bir bardağa benziyordu; ani bir çarpma ya da yüksek bir ses tonu onu parçalayacak gibiydi.
Sayfa 121 - Karatay AkademiKitabı okudu
Hz.Mevlana
İnsanlar seni yanlış anladığında dert etme;
Duydukları senin sesin, fakat aklından geçirdikleri kendi düşünceleridir.
Hz.Mevlana
İçini dışından daha çok süsle!
Dışın halkın, için HAKKIN baktığı yerdir..
AŞK RUHUNU KALEMİN UCUNDAN İÇİYOR
Suskunluğum ateşleri içmekti, içtim.
Yalnızlığım boynuma çöken hükümsüzlüktü, hükümsüzüm.
Hafızamdaki bütün harfleri döktüm, alfabesizim.
Sayfa 131 - Karatay AkademiKitabı okudu
Ben beni bilirim, gel gör anlatamam. Gir bak içerden, hem bahar hem güz...
Sayfa 133 - Karatay AkademiKitabı okudu