Eliyle Müslüman oldukları Hz. Ömer'e sövmeyi marifet sayan İran'ın, Müslümanlığı kabullerinden beri, "Batıyla Küfürle" yapmış oldukları tek bir cenk gösterebilecek tek bir tarihçi var mıdır acaba!.. Oysa Şia'nın, Haçlılara karşı göğsündeki hilal kalbiyle daima cenk etmiş Osmanlı'yı sırtından vuruşları, nice ciltler doldurabilecek bir tarih muhtevasına sahiptir!..
"İslamoğlu, İran'ın tezkiye memurudur?" gibi bir iddiada bulunmuyoruz. O kendini nasıl nitelerse öyledir. Fakat söylemleri muvazzaf bir tezkiye memurunun açıklamalarından farksızdır. Ne hazindir ki zor zamanlarda Hz. Osman'ın kapısında beklemeyi İslâmi bir vazife addeden Ehl-i Beyt adı, İslamoğlu'nun dilinde Sahâbe'ye söven; Suriye, Irak, Yemen ve Lübnanda adı Ebû Bekir, Ömer, Osman diye öldürülen bebek katillerinden oluşan topluluğun adı olmuştur.
Mustafa İslamoğlu, konuşmalarında Şia'yı, "Ehl-i Beyt Mezhebi" olarak isimlendirmekte ve onları tadlil etmenin yanlış olduğunu iddia etmektedir. Kur'an-ı Kerim'in "ikinin ikincisi" olarak nitelediği Hz. Ebû Bekir ve Allah Rasûlü'nün, "Eğer benden sonra peygamber gelseydi Hattaboğlu Ömer olurdu." dediği Hz. Ömer'e hakaret eden; iffeti Kur'an'ın beyanıyla sabit olan Hz. Aişe'ye zina isnadında bulunan insanların oluşturduğu topluluğa "Ehl-i Beyt Mezhebi" demek, söylemlerinin Ehl-i Sünnet'ten daha muteber olduğunu iddia etmek anlamına gelir.
Bu bağlamda Kudüs, İslam'ın evrenselliğinin nişânesi, cihan hâkimiyetinin göstergesi olarak tebârüz etti. Allah Rasûlü "Şedd-i rihâl" hadisinde Mescid-i Aksa'yı üç büyük mescitten biri olarak zikrederek, bu mübârek mekanın Müslümanlara aidiyetini sözle de perçinledi. Müslümanlar Mescid-i Aksa'yı tekrar asli hüviyetine kavuşturup, özgürleştirmek için harekete geçti. Aksa'nın da içinde bulunduğu Kudüs Hz. Ömer zamanında fethedildi.