Hz. Peygamber (s.a.v.), zühdün çerçevesini çizdiği hadis-i şerifinde insanların hayatlarını devam ettirirken göz önünde bulundurmaları gereken dinî hassasiyeti de belirlemiştir: "Dünyada zâhidlik, ne helôli haram kılmak, ne de mali mülkü terk etmektir. Dünyada zahidlik ancak Hz. Allah'ın elinde olana kendi elindekinden daha fazla güvenmen, başına bir musibet geldiği ve yakanı bırakmadığı müddetçe, onun ecir ve mükafatından son derece ümitli olmandır." buyurmuştur.
CUMAMIZ MÜBAREK OLSUN ...
🤲🤲🤲🤲🤲🤲🤲🤲🤲
CUMA GÜNÜ NE YAPILMALI ?
Selmân’dan -radıyallâhu anh- rivayet edildiğine göre Resûlullah -sallâllâhu aleyhi ve sellem- şöyle buyurdu:
“Bir kimse cuma günü boy abdesti alarak elinden geldiğince temizlenir, saçını sakalını yağlayıp tarar veya evindeki güzel kokudan süründükten sonra câmiye gider, fakat orada yan yana oturan iki
Haset Kıskançlık Bencillik Kin ...
🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹
Ebû Hüreyre’den (R.a.) Nakledildiğine Göre, Resûlullah (s.a.v.) Şöyle Buyurmuştur:
“Zandan Uzak Durun . Zira Zan , Sözün En Yalanıdır. Birbirinize Kulak Misafiri Olmaya Çalışmayın, Birbirinizin Özel Hallerini Araştırmayın, Birbirinizle Üstünlük Yarışı İçine Girmeyin, Birbirinize Haset Etmeyin, Birbirinize Kin Beslemeyin, Birbirinize
EZVÂC-I TÂHİRÂTTAN ÜMMÜ SELEME R.ANHÂ
Resûlullah (s.a.v.) Efendimizin pâk zevcelerinden ve Ashâb-ı Kirâm’ın fakîhlerinden olan Ümmü Seleme (r. anhâ) vâlidemizin asıl ismi Hind binti Ebû Ümeyye’dir. Kureyş’in Benî Mahzûm kolundandır.
Resûlullah (s.a.v.) Efendimizden önce Ebû Seleme bin Abdülesed (r.a.) ile evli idi. Kocası ile birlikte ilk Müslümanlardan ve Habeşistan’a ve Medîne-i
Seyda Muhammed Konyevi H.z
Hz. Peygamber (S.A.V) bir hadis-i şerifte şöyle buyurmuştur: “Mü'minler birlerine karşı sevgi ve muhabbette, adeta bir vücut gibidirler. Nasıl vücudun bir organı rahatsız olduğunda, diğer bütün organlar rahatsız oluyorsa, öyle rahatsız olurlar. Onu tedavi etmek için hep beraber uğraşırlar”
Hz. Âişe'den nakledildiğine göre, Hz. Peygamber (s.a.v.) şöyle buyurmuştur:
“İyi erkeklerle iyi kadınları (birbirleriyle) evlendirin.”
(Dârimî, Nikâh, 10)