bir dervişin sözü
"kişi, masumların canını alan her hain kurşundan kendine bir yara almadıkça insan olamaz."
Sayfa 116
Kemal Sayar'dan
Bütün ahlaksızlıkların kaynağında komşunun ıstırabının meşrulaştırılması yatar. Bana sorulmamış olsa da, benden yardım dilenmemiş olsa da ötekinden, komşumdan sorumluyum. Komşunun yüzü beni ahlaka çağırır ve ahlak, incindiğim yerde başlar. Onun açlığı ve yoksunluğu beni de incittiğinde başlar. Kutlu sozü hatırlayalım: "Komşusu açken tok yatan
Sayfa 84
" Merhamet,sınır tanımayan kalplerin davasıdır."
Sayfa 89Kitabı okudu
Asrı saadet döneminden günümüze kadar Șam, Kudüs, Kahire, Bağdad ve İstanbul gibi farklı din mensuplarının birlikte yaşadığı şehirlerde, başka din ve kültürlerin tarihinde eşine rastlanmayacak bir hoşgörü ortamı oluşmuştur. Mısır, Kuzey Afrika ve Endülüs, tarihi süreç içerisinde birlikte yaşama tecrübesinden nasibini almıştır. Özellikle Endülüs, Müslümanların bu tecrübeyi en yüksek seviyede yaşadığı yerlerden biridir.
Mehmet Akif Ersoy :
" Ağlarım ağlatamam,hissederim söyleyemem
Dili yok kalbimin,bundan ne kadar bizarım "
Sayfa 72Kitabı okudu
Aynı karında büyüdüğümüzü bilmiyordum, çok sonraları öğrendim bunu. Her ne varsa yeryüzünde birbiriyle komşu olduğunu, sonra. Denizin karaya, yaprağın ağaca, yıldızların gökyüzüne, balıkların ırmağa komşuluğunun aramızdaki komşuluğun yanında lafı mı olur? "Allah'a ve âhiret gününe inanan
komşusuna eziyet etmesin" (Buhari, Edeb, 3) buyruğunu duyup da seni nasil rencide edebilirim! Hem yaralamamakla bitmiyor iş,
şifa olmakla da sorumluyum yaralarına.