Ağlamak, uğradığımız felaketlere karşı vücudumuzdaki son kuvvet kalıntılarının bir feryadıdır.Ağlayamadığımız zamanlar bizde o iktidarın da mahvolduğu vakitlerdir ki onun yerine geçen dokunaklı bir sükûnet en şiddetli elem gözyaşından daha gönül yakıcıdır.