İrem ALAGÖZ

Gökkuşağının renklerini davet ediyorum yaşamıma. Yeryüzünde var olan ve var olabilecek tüm renklere açıyorum yüreğimi...
Reklam
Sevdiğim için özgür bıraktım ya! Sevgimin bencilliğine tutsak edemezdim onu...
Korkuların saplantıya dönüştüğü yer, bıçağın keskin yüzüdür! Biliyor muydun bunu?

Reader Follow Recommendations

See All
O bakışı çok iyi tanıyordum; parçalanmış bir ruhun bakışıydı.
Kalbini ve beynini ayırmakta güçlük çektiğini itiraf et.
Reklam
Bir seferinde sana kalbini gizlemeni söylemiştim. Beni dinlemeliydin.
Sanırım yalnız kalmaya da alışmam gerekiyordu. Dışarıda değil ama burada. Tam kalbimin içinde.
Sen bana, benim sana baktığım gibi bakmadın hiç... Senin içinde beni sevmek yok.
Her kelimede sesini duyuyordum, mürekkebi bıçak gibiydi.
Reklam
Tuhaf olansa beni en iyi düşmanlarımın tanıması ve ailemin hakkımda hiçbir şey bilmemesiydi.
Güçsüz görünüyoruz çünkü öyle istiyoruz.
Ve bir kez daha, ruh, fikir ya da duygu diye adlandırdığımız şeylerin aslında ne kadar zayıf, zavallı ve acı veren şeyler olduğunu hissediyorum korkuyla.
Fakat bir kadının hisleri, sözcüklere ya da bilinçli bir farkındalığa gerek kalmadan da her şeyi bilir, anlar.
1,714 öğeden 1,681 ile 1,695 arasındakiler gösteriliyor.