Şimdi düşünüyorum. Şehit olursam ben de mi böyle solgun yapraklı birkaç kel ağacın dibine gömülüp terk edileceğim.
Sayfa 30
Ve Şehadet!!!
29. Gün, 21 Haziran 1915 Pazartesi
Saat. 7.00
Geceden beri düşman taaruz ediyor. Şimdi gidiyoruz. Allah hayreylesin...
Saat 11.00.
Muharebeye girdik. Milyonlarca top ve tüfek patlıyor… Şimdi birinci onbaşım yaralandı.
️Allah'a ısmarladık.️
️ [Saat] 11.15... İ. Naci️
Sayfa 130 - Yeditepe YayıneviKitabı okudu
"Ben siperde düşmanla karşı karşıya olmalıyım. Çünkü çarpışmak, boğuşmak istiyorum. Kan, ateş, ölüm görmek, düşmana da kan kusturmak istiyorum."
Sayfa 78 - Yeditepe YayıneviKitabı okudu
Şehidin savaşa sebep olanlara karşı hissiyatı!!!
Şimdi beynimin içinde müthiş bir sinir çarpıntıları var. Gözlerimde cehennemî bir hararetle yanan öyle bir ateş var ki.. Kendimde insanlığı bu felaketlere uğratmak isteyen, her şeyi paralamak isteyen bir his görüyorum... Paralamak, parçalamak bu anda kulakları yırtan seslerle, gümbürtülerle patlayan toplara, tüfeklere öyle bir acı, bir kin besliyorum ki...
Sayfa 115 - Yeditepe YayıneviKitabı okudu
Hayat, hayat... Bir günde ne büyük değişimler gösteriyor. Biraz evvel mutluluğun zirvesine yükselmiş kimselerin biraz sonra talihsiz felaketlerin en alçak derecelerinde yüzdüğü görülür.
Sayfa 112 - Yeditepe YayıneviKitabı okudu
Esaret!!!
2 Haziran 1915 Çarşamba
Zavallı memleket ne kadar acizdi... İstanbul'un 6-7 saat mesafesindeki bir şehre günlük gazete gönderemiyorduk. Kendi denizlerimizde bile hâkim değildik.
Sayfa 62 - Yeditepe YayıneviKitabı okudu