"Savaşlar… İnsanoğlunun var olduğu günden beri ölümleri, gözyaşlarını, yok olan hayalleri beraberinde getiren, tarihin kanla boyanmış sayfaları…"
"Âh Çanakkale!.. Vatanın hürriyeti, din-i mübîn-i İslâm’ın izzeti uğruna toprağında binlerce şühedanın ebediyet uykusunda yattığı Çanakkale!.."
İbrahim Naci
Naci!.. Sen ve emsalin ölmediniz,bir iki kazma darbesiyle oyulmuş bir çukura gömülmediniz;siz büyük Türklüğün,Müslümanlığın sinesinde hürmet ve saygıyla yaşayacaksınız!
Sayfa 136 - YeditepeKitabı okudu
Baylan
Elif Naci, Çallı'nın öğrencisi, Peyami Safa'nın da Vefa Lisesi'nden sınıf arkadaşıdır. Peyami bir resim yapar okulda. Resim öğretmenleri Şevket Dağ'dır. Peyami resimden on alır. Elif Naci'de altı. Ama edebiyat öğretmenleri İbrahim Necmi Dilmen de Elif Naci'ye on, Peyami'ye altı verir.
Elif Naci, Güzel Sanatlar Akademisi'ni bitirdikten sonra Çallı'nın kadehdaşı da olur. İçki de ondan aşağı kalmaz. Bir gün bir dostları şöyle der:
- Elif Naci'nin Çallı'nın öğrencisi olduğu belli. Maşallah iyi içiyor.
Çallı:
- Vallahi ben ona resim yapmasını öğrettim, o rakı içmesini öğrenmiş.
Sayfa 208 - Sel
Çanakkale Destanı
“Saat 7.00.
geceden beri düşman taarruz ediyor.
Şimdi gidiyoruz. Allah hayreylesin…
Saat 11.00.
Muharebeye girdik.
Milyonlarla top ve tüfek patlıyor…
Şimdi birinci onbaşım yaralandı.
Allah’a ısmarladık…
Saat 11.15… ”
*işte tam bu satırı yazarken şehit oldu 71. Alay, 10. Bölükten Teğmen İbrahim Naci.
RUHLARINIZ ŞAD OLSUN, AMİN.