Çanakkale Destanı
“Saat 7.00.
geceden beri düşman taarruz ediyor.
Şimdi gidiyoruz. Allah hayreylesin…
Saat 11.00.
Muharebeye girdik.
Milyonlarla top ve tüfek patlıyor…
Şimdi birinci onbaşım yaralandı.
Allah’a ısmarladık…
Saat 11.15… ”
*işte tam bu satırı yazarken şehit oldu 71. Alay, 10. Bölükten Teğmen İbrahim Naci.
RUHLARINIZ ŞAD OLSUN, AMİN.
Hayat, hayat... Bir günde ne büyük değişimler gösteriyor. Biraz evvel mutluluğun zirvesine yükselmiş kimselerin biraz sonra talihsiz felaketlerin en alçak derecelerinde yüzdüğü görülür.
Sayfa 116Kitabı okudu
Şimdi beynimin içinde müthiş bir sinir çarpıntıları var. Gözlerimde cehennemî bir hararetle yanan öyle bir ateş var ki.. Kendimde insanlığı bu felaketlere uğratmak isteyen, her şeyi paralamak isteyen bir his görüyorum...
Sayfa 119Kitabı okudu
... Ve ben şimdi önümde ölülerle dolu geniş bir saha, arkamda artık bana görünmeyen bir hayal, bir rüya olan karanlık sahalardan başka bir şey görmüyorum.
Sayfa 105Kitabı okudu
Gözlerimin ne olduğunu fark edemediği müthiş bir uçurumda çabalıyorum, kurtaran yok, feryad ediyorum. Bütün kulaklar tıkalı...
Sayfa 105Kitabı okudu
"Aldığımız her bir nefesin, bu topraklar için birilerinin verdiği 'son nefes' sayesinde olduğu şuuruyla bir ömür geçirmemiz dileğiyle, Allahaısmarladık..."
Sayfa 16Kitabı okuyor
Veda
Saat 11.00.
Muharebeye girdik. Milyonlarca top ve tüfek patlıyor… Şimdi birinci onbaşım yaralandı.
Allahaısmarladık.
[Saat] 11.15… İ. Naci