Kendi dışında olup bitenler konusunda keskin bir gözlemci olan insan, kendi içdünyası söz konusu olduğunda bir körleşme yaşayabiliyor.
Görmeyi öğreniyorum. Bilmiyorum neden, her şey içimde daha derinlere işliyor, her zamankinden daha derinlere. Bir içdünyam varmış da bilmezmişim. Her şey şimdi oraya gidiyor. Orada neler olup bittiğini bilmiyorum.
Sayfa 11 - Can Yayınları - IV. Basım: Haziran, 2012 - Çeviren: Behçet NecatigilKitabı okudu
Ruhun yeri, dışdünya ile içdünyanın birbirine dokundukları noktadadır. Çünkü kimse, yalnız kendi oluyorsa, aynı zamanda başkası da değilse, kendini bilemez.
Novalis
Oysa, edebiyat bu: kalıplara, kurallara sığdırılması olanaksız; kurmaca, dolayısıyla imgesel ve düşsel suların içinde keşfedilmeyi bekleyen dipdünya.
Notos Kitap/Storytel Sesli Kitap
Abdullah ibni Abbâs radıyallahu anhümâdan rivâyet edildiğine göre, Resûlullah sallallahu aleyhi ve sellem şöyle buyurdu:
“Bir kimse sabah olunca ve akşama girince üç defa şöyle derse, Allah Teâlâ ona olan nimetlerini mutlaka tamamlar:
Allàhümme innî asbahtü minke fî ni‘metin ve âfiyetin ve setrin, fe etimme ni‘meteke aleyye ve âfiyeteke ve setreke fiddünyâ vel âhireti
Allahım! Verdiğin nimet ve âfiyet ile korunmuş olarak sabaha çıktım. Dünyada ve âhirette nimetini, âfiyetini ve korumanı tamamla.”
"Proust'a göre insanın içdünyası bir mucizedir, bizi şaşırtmaktan hiç vazgeçmeyecek bir sonsuzluktur.."
