Haklı çıkma tutkusu insanı muhatabına karşı körleştiriyor, sağırlaştırıyor. Çocuksu ve ilkel.
Haksız çıkabilme cesareti ise olgunluk emaresi. Yanılmayı göze almayan kimse, hayattan öğrenemez. Beşer şaşar. Mesele hatayı kabullenip ondan ders çıkarmakta.