Bazen sanki karşısında biri varmış gibi konuşup, çok değişik bir ses tonuyla gülüyordu. Zaman zaman birden öfkeyle bir bağırıyordu ki, neye uğradığımızı şaşırıyorduk. Ben de de panik atak başlamıştı. Yerinden kıpırdarsa, ben aniden çok korkuyordum. Yanımda bir başkası yükses sesle konuşsa, öksürse çok korkuyordum. O sinirlenince elim ayağıma
İçim Acıyor Bahçeye
ben yüreğini yitirmiş bu zamandan korkuyorum
ben bunca elin boşunalığını düşünmekten
bunca yüzün yabancılaşmasından
korkuyorum
ben geometri dersini delicesine seven bir öğrenci kadar
yalnızım
Furuğ Ferruhzad
İçim Acıyor Bahçeye
erkek kardeşim felsefeye bağımlı
bahçenin iyileşmesini,
yok edilmesinde görüyor
düşünüyor erkek kardeşim
sarhoş olup sonra duvara yumruğunu geçiriyor
çok dertli, çok yorgun,
çok umutsuz olduğunu anlatmaya çalışıyor
o umutsuzluğunu dakimliği, takvimi, mendili, çakmağı, tükenmez kalemi gibi
çarşı pazar dolaştırıyor
ve umutsuzluğu o kadar küçük ki her gece, meyhanenin kalabalığında kayboluveriyor.
Furuğ Ferruhzad
...ve sanıyorum bahçe hastaneye kaldırılabilir.
İçim Acıyor Bahçeye Şiirinden Furuğ Ferruhzad
İçim Acıyor Bahçeye
Komşularımız bahçelerinin her köşesine
çiçek yerine
şarapnel ve makineli tüfek dikiyor
..
ben yüreğini yitirmiş bu zamandan korkuyorum
Füruğ Ferruhzad