Civanmert (1 Hikaye)
Ormanda yürüyordum. Yüksek çam ağaçlarının yeşilinin tüm tonları ile renk cümbüşüne bezendiği, gökyüzünün masmavi berraklığı ile güneşin billur ışığının birlikte bu doğayı daha da güzelleştirme konusunda adeta yarışıyorlarmışçasına hareket ettikleri bir günde, patika yolda yürüyordum.
Geçmişte yaşadıklarımı düşünüyordum. Hafızamın bir
:D
Açlık mesele değil, bir şekilde dayanabilirim. Ama çok fena sıkışmıştım. Hani odada boş bir şişe bulsam onunla bile görebilirim şu an işimi. Hatta bir ara balkondan aşağı fıydırsam mı diye düşünmedim değil. Salondaki misafirlere görünmeden tuvalete gitmeye çalışmak. Yok böyle bir gerilim. Hadi gittin diyelim. Bir de içeridekilere duyurmadan klozetin kenarına
kenarına işemeye çalışmak yok mu? Sifon çekme kısmına kadar gelebilsem gerisi kolay aslında. Birden sifona asılıp kaçarım yukarı. Dayanacak gücüm kalmadı. Ne olursa olsun diyerek çıktım odadan. Parmak uçlarıma basarak indim merdivenleri.
Tam tuvaletin kapısına geldim ki, o çıktı içeriden. Yemyeşil gözlerinin içinde kayboldum resmen. Evin tüm duvarları yıkıldı, koca koca ağaçlar sardı etrafımı. Bembeyaz teni bulut oldu, üzerime yağmurlar yağdırdı. Allah'ım hayallerime bile sığdıramayacağım böyle bir güzelliğin yeryüzünde işi ne? Belli ki varlıgına delil olarak göndermişsin tamam da, bizim evde işi ne? Bir masalın içinden çıkıp gelse bu kadar şaşırmam ama bu kız nasıl olur da bizim tuvaletten çıkar? Hayatımın aşkına bizim evin tuvaletinde rastladım diye anlatsam kim inanır ki bana? İlk görüşte aşk dedikleri böyle bir şey demek ki. Göğsümden bir parça söküldü, karnımda kelebekler
uçuştu, içim alev aldı, bacaklarım uyuştu.Hissizleştim. Belden aşağımda bir sıcaklık, tenimde bir ıslaklık. Aşk dedikleri...
"Oglum, n'aptın sen altına mı işedin?"
Altıma mı işedim? Hasiktir. Ulan aşk maşk derken koyvermişim resmen.
Sayfa 29Kitabı okudu
Yola yoldaş olunmaz
Evet
Aşkın acemisiyim ben.
Biliyorum.
Ya çok seviyorum bilmeden,
Ya batıya gidiyorum hep,
Günü uzatmak için.
Böyle ne kadar sürebilir
Yola yoldaş olunmaz,
Sabahattin Ali'nin, eşi Aliye Hanım'a yazdığı mektup
“Benim Sevgili Aliye’m,
Mektubunu aldım. “Ben fena kız değilim, senin meyus olmayıp saadetin için hayatımı şimdi fedaya hazırım!” diyorsun. Aliye, bana böyle şeyler yazma… Sonra ben sana deli gibi âşık olurum. Senin ne iyi kız olduğunu biliyorum. Muhakkak ki hayatımda yaptığım ve yapabileceğim en iyi iş seninle hayatımı birleştirmek oldu. Bundan
Belki sana inanırlar
"onlara artık yeni insanlar tanımak istemediğimi söyle
bana inanmıyorlar
güneş mi göreyimmiş, iki insan, açılsın mıymış içim
beni alıp pencerenin önüne yerleştiriyorlar
onlara bir salon çiçeği olmadığımı söyle
hasarsız parçalarımın giderek azaldığını
hiç değilse okunaklı bir ölüm için bir tık
hayatla arama bir boşluk bıraktığımı
bana
Çocukken annemle öyle çiçek çiçek bir ilişkimiz yoktu. Çünkü karakterimiz çok farklıydı. Annem tanıdığım en realist insanlardan biri, ben tanıdığım en romantik insan:) O aklıyla konuşur, ben duygularımla... Şöyle anlatayım:) Ayak tırnağım batmıştı, ufak bir operasyon gerekti. Doktor steril şartlar nedeniyle beni yalnız aldı ameliyathaneye, annemi
