Gözlerim kapalı, tanıdık bir kitaba dokunuyor ve kokusunun derin derin içime çekiyordum. Bu beni mutlu etmeye yetiyordu.
İÇİM RAHAT OLRİC :)
"Şunun şurasında kime zararım dokunuyor ki?"
"Kendine," dedi albay.
Hem, ne dersin,
o berbat,ayarsız sesim
öyle bir dokunuyor ki içime
yüreğim parçalanıyor.
Yalnızlığın Saltanatı ( kalemimden)
İşliyor içime
Yalnızlığın saltanatı umarsızca
Kol geziyor başı boş,
Ruhumun sokaklarında serserice.
Köşe başında bir dilenci oturuyor,
Vücut buluyor onda,
Gözümde canlanıyor bir anda
Yalnızlık, umutsuzluk, hüzün,
Yinede geçiyorum yanından sessizce.
Kafasını kaldırıp bakıyor bu saltanata,
Ağzından tek bir cümle dökülüyor zorla,
Allah sevdiğine kavuştursun beyim..
Bilmiyor ki hiç ayrılmadım sevdiğimden,
Küçük bir çocuk gibi tutup ellerinden,
Köşe bucak gezdirdim yalnızlığımı,
Masama oturtup birlikte yedik yemeği,
Uyurken ona sarılıp,
Uyandığımda onunla uyandım,
Ellerim de büyüttüm,
Kalabalıklara inat.
Hoş, insan nasıl ayrılsın sevdiğinden,
İyisi mi sen al şu parayı,
Bırak bizi baş başa..
Bitkin Aksamlar
Mesai bitmek üzere, felaket yoğun ve yorucu bir gün. Iki gün sonra yapılacak Rusya yüklemesi için bütün ekip insan üstü bir gayretle çalışıyoruz. Yaşım gereği artık bu iş, bu çalışma temposu ağır geliyor. Patrondan beklenen haber çıkıyor ve iki saat zorunlu fazla mesai var. Bir anda ortalik buz kesiyor. Sonra işimize dönüyoruz.
Bir de hastayım