Hicran, gün ortasında öten bir horoz gibi,
Seslendi pek vakitsiz... İçim yandı ansızın.
...
Hicran gün ortasında neden böyle seslenir,
Birden hatırlatır unutan kalbe sevgiyi?
...
Ey sevgi, anladım bu uzaktan sedâ ile,
Ömrün yegâne lezzetlidir hâtıran bile.
Sayfa 84Kitabı okudu
