cam kenarında oturmak için debelenen haylaz çocuklardık
hep haytalığa kafa yormakla aşındırılmış yollarda
bütün haritalardan dışlanmıştı kimi huysuz şehirler
kimi şehirler herkese biraz, uzaktı
en ücra noktasına dek zapt edilmişti kimileri
ve biz müthiş yıpranmıştık kendimize seyir halindeyken
mataralarımızda umman, gözyaşları...
Sayfa 154