Saat22:24
Bugünlük yeter kitap okuduğum pes ediyorum…
Gözlerim pes etti ben değil bu arada.
Geceye de bir şarkı bırakim dedim öyle içimden geldi.
🎶: İrfan Özata/ Tuhaf Geliyor
yatağımın karşısında bir pencere var. odanın duvarları bomboş. nasıl yaşadım on yıl bu evde? bir gün duvara bir resim asmak gelmedi mi içimden? ben ne yaptım? kimse de uyarmadı beni. işte sonunda anlamsız biri oldum. işte sonum geldi. kötü bir resim asarım korkusuyla hiç resim asmadım; kötü yaşarım korkusuyla hiç yaşamadım.
Kitabı bitirmeden yazdığım inceleme
Spoiler niteliğinde cümleler olabilir..!
☞ (>▽<)
Kitapta Oblomov'un sık sık tekrarladığı bir şey vardı. "Peki ama ne zaman yaşayacağım"
Oblomov'un hayatı rahatlıktan ibaretti dünyaya geldi geleli. Ailesi onu rahat ettirmek ile iyi bir şey yaptıklarını düşünüyorlardı. Ancak bu ölümüne kadar Oblomov'u kötü yönden etkileyecekti belki.
Oblomov'a yaşamın rahatlıktan ibaret olduğunu yaşatarak öğretmişlerdi, yaşamın çaba ve emek olduğundan habersizce.
Yaşam cesaretti, Oblomov korkaktı; yaşam hareketti, oblomov heykel; yaşam bazen mutluluk bazen hüzündü, Oblomov ikisi de değildi; yaşam hem siyah hem beyazdı, Oblomov ne siyah ne de bayazdı. O griydi. Ama siyahın da beyazın da hiçbir zaman belirgin olmayacağı puslu bir griydi...
O yüzden yaşamı ve yaşamanın ne demek olduğunu anlayamadı. Gerçi bu onun suçu değildi. Peki kimin suçuydu?
Kitap henüz bitmedi, sırf umudumu söndürmemek için umut ediyorum Oblomov'un değişimini. İçimden bir ses değişmeyeceğini söylediği halde.
Oblomov
İvan Gonçarov
Bütün Şiirleri 1 - O. RİFAT /Durmadan ağlamak geliyor içimden.
Yıllar önce 
Bir Aşka Vuran Güneş kitabıyla tanışmışım şairin kalemiyle ve bir not düşmüşüm incelememin altına: "Daha sağlıklı bir ruh haliyle ilerleyen zamanlarda yine geleceğim," diye. Geldim, çok bekletemedim seni. Ruhum daha sağlıklı mı bilmem ama işte karşındayım!
Hepimizi bıktırana kadar karşımıza çıkan bir soru var: "Coğrafya kader
Ekinler biçilmiş, hasada başlanmıştı. Yazın tam ortasıydı. Tarlaların içinden geçerek eve dönüyordum. Her taraf birbirinden güzel çiçeklerle donanmıştı. Kırmızı, beyaz, pembe çigdemler; kokusu, tüylü yoncalar; taçları süt beyaz, ortası sapsarı kendilerine özgü kokularıyla papatyalar; laleleri andıran sapsarı uzun uzun susamlar; eflatun hatmiler;
