"Umut da değil aslında, kırıntılar sadece. Kırıntılar; karanlık sabahlar, karanlık akşamlar, camlarda lekeler, ayağıma ağır gelen ayakkabılarım, sıcak tutmayan palto, sıcak tutmayan hayat... Kötü geçen günleri unutmaya çalışıyordum. Masanın üzerini yemekten sonra iyice sildiğinize eminsinizdir, birkaç saat sonra çay içerken, orada, ötede küçük kırıntıyla karşı karşıya kalırsınız. Tutunmuştur yerine, ayrılmak istememiştir. Onun gibi. Biliyordum; evim, içimden daha gürültüsüzdü."
Sayfa 62 - İletişimKitabı okudu
