Gelelim sana, hiç bu kadar susmak istememiştim... Bizim mevzular belliydi de, kafamız karışıktı işte biraz. “Kendi düşmanına kıyamadığında, dostuna hainlik üzerine konuşmaktan da caymalı insan.” demişti Sara hatun. Yani insan ki; omuz omuza yürür, uzun uzadıya böyle yollarda yan yana akar, süzülür ve gider ya hani.
Demem o ki, oğlum Mehmet, “Aynı
savrulma
benden bir öykü...
1-
Gece saat 00:37. Yarı uyur yarı uyanık
mayışma durumundayken hiçbir şey
düşünmemeyi başardığımda, beynimdeki zonklama katsayısından
dolayı delirmeye ‘’beş kala, delirmeye
Yüklük
Benim yazdığım bir kısa öykü.
YÜKLÜK
-On beş yaşındaydım, birgün halam çağırdıydı, "evleniyorsun," dediydi, nasıl mutlu olduydum nasıl mutlu olduydum bunu sana anlatamam. Sonuçta tıpkı saklambaç gibi bu da bir tür oyundu. Her neyse..., bana bir yüzük taktılar beni istemeye geldiklerinde, çocuk gibi -ki zaten çocuktum- ona bakıp bakıp