Sabır, kişilere tahammül etmek veya olana göz yumup endişe ve kaygıyı içinde besleyerek susmak değildir.
Sabır, süreçte her şeyin geçici olduğunu bilerek, kaygı ve endişe taşımadan elinden geleni yaparak müdahale etmeden olanı yorumsuzca izleyebilmektir.
Sabırlı olan kişi HOŞGÖRÜLÜ olabilir.
Aydanur Aktaş Hira
Yaratıcıyla ilişkisini keserek kaybolduğu için kalbi çok acı çekmektedir.
Süreyya'nın kalbi Yaratıcısız yapamaz.
Benliğin bu gururu kalbe çok sıkıntı çektirir.
Kalbi Süreyya'nın kararını doğru bulmaz.
İçinde hep bir huzursuzluk taşır.
Kalbi, doğru olanın Yaratıcının kararına uymak olduğunu bilir.
Kediye ölüm verilmesinin bir hikmeti olduğunu, insanın itiraza hakkı olmadığını bilir.
Hatta Süreyya'nın aklı da bunu bilir.
Ancak, benliğinin kibirli tavrı karşısında aklı susmak zorunda kalır.
Süreyya'nın nesne ve varlıklarla ilişkisi bundan sonra bozulur.
O artık varlıkla bağlantısını kaybetmiştir.
SUS GÖNLÜM – Şems-i Tebrizi
Bazen, uzaklaşmak gerekir yakınlaşmak için,
Bazen, hatırlamak gerekir hatırlanmak için,
Bazen, ağlamak gerekir açılmak için,
Bazen, anmak gerekir anılmak için,
Bazen de susmak gerekir duymak için,
Eğer çok konuşmak faydalı olsaydı, İki ağzın ve bir kulağın olurdu.
Onun için, çok dinleyip az konuşmak gerek!
Eğer
Sahabiler, Peygamber aleyhisselatu vesselamdan "Benim susmam fikir, konuşmam zikir, bakışım ise ibret bakışıdır. " sözünü isitmislerdir.
Bir günün ve bir ömrün özeti gibidir bu söz. Çünkü bir gün, bir açıdan, bu üç fiilden ibarettir : bakmak, susmak, konuşmak. İnsanoğlu, gün içinde ya susar veya konuşur. Ve kainat ile insan , gözünün açık olduğu her an insanın gozbebeginde buluşur.
Bir Özlem
Öylece bakıp susmak, bazen konuşmak istersin yüreğinden ağız dolusu bir çığlık gelir boğazını ağrıtır.
Konuşamaz susarsın. Susarsın da buda içini çok acıtır. Koşmak istersin kimsenin olmadığı bir yere sığınmak. Ama gidemesin seni tutan bir şey vardır. Bunun ne olduğunu anlamazsın düşünürsün.
Geride kalanları özleme korkusu mu?
Kalanların sana duyacağı öfkemi? Nereye gideceğini bilmemek mi? Düşünürsün ama sadece gitmek istersin, gidemezsin yaşamaya devam edersin sana azap veren bu kurtlar mağarasında bir gün bu mağaradan çıkıp yep yeni yerler keşfedeceğin günü hayal edersin. Mağaranın ağzından sızan o küçük ışığa dalarsın kim bilir o ışıkta seni bekleyen nasıl bir huzur ve kaçış vardır. Yaşanmışlıkları geride bıraka bilmenin mutluluğu vardır. Kocaman bir tebessümle mağaranın içini ışık kaplar ve kaçmak istediğin dünyanın içinde buluverirsin kendini. İstediğin gibi yürürsün, koşarsın, belki yüksek bir yerden atlarsın ama ölmezsin.
Bir sesle irkilirsin mağaraya geri dönersin. Tekrar
Belki hayatını kurtarırsın ama aslında senin için gerçek mağaradan bir adım ötedir. Ve sen bir gün bu adımı aşacağın günü beklersin.